Ileż to razy zdarzyło Wam się porwać na ambitne sprawdzenie rywala z marginalnym układem tylko dlatego, że podskórnie czuliście, iż nie dysponuje on układem, który reprezentuje? Blef-catchowanie, bo o tym zagraniu mowa, stosowane jest przez zawodników na wszystkich szerokościach geograficznych świata. Od czasu do czasu sięga po nie również doskonale znany nam Jonathan Little.
Najnowsze rozdanie, które do swojej analizy wybrał Little, pochodzi z turnieju Seminole Hard Rock. Ekspert próbuje przemycić w nim naukę dla mniej doświadczonych zawodników, której sednem jest to, aby nie dążyli oni do grania za wszystkie żetony, dysponując w zasadzie tylko wspomnianym blef-catcherem.
Jak rozgrywać blef-catchera? Analiza rozdania
Na blindach 250/500/ante 75 Jonathan dysponował stosunkowo głębokim stackiem w wysokości 90.000 żetonów (180 big blindów). Zawodnik z jeszcze większym stackiem otworzył z buttona za 1.500 żetonów i po foldzie od zawodnika z małej ciemnej, siedzący na big blindzie Little podniósł KT.
Jonathan sprawdził, a na flopie pojawiły się K93. Little z top parą postanowił zaczekać, na co rywal zareagował zagraniem za 2.000 żetonów (blisko połowę puli). Zgodnie z tym, czego możecie posłuchać na poniższym nagraniu, z drawującą ręką Jonathan prawdopodobnie sięgnąłby po check-raise, jednak na tak suchym boardzie i z gotowym układem zdecydował się tylko na sprawdzenie.
Na turnie – przeczekanym przez obydwu zawodników – pojawił się J. Ostatnią kartą wspólną kompletującą board była natomiast 2. Z top parą i marginalnym kickerem value betowanie nie było w przypadku Little'a rozwiązaniem niedopuszczalnym, jednak tym razem zdecydował się on na check.
Aby dowiedzieć się, jak na ten ruch zareagował przeciwnik i jakiej odpowiedzi doczekał się od Little'a, obejrzyjcie poniższe nagranie. Dzięki temu przebrniecie również przez proces myślowi Jonathana.
Rozdanie to jest interesujące z dwóch względów – check-calla Little'a z układem będącym niczym innym jak blef-catcherem, jak również z uwagi na nietypowe rozegranie przeciwnika, który w gruncie rzeczy stracił nieco wartości poprzez brak betu na turnie.
A jak Wy ocenilibyście rozegranie układu przez przeciwnika Jonathana?
Challenge „spin4play” oszustwem? Wielka burza w mediach pokerowych
