Tilt jest jedną z tych rzeczy w pokerze, której boi się każdy gracz i każdy będzie za wszelką cenę próbował jego uniknąć. W tym celu czytamy książki i artykuły na temat mindsetu, staramy się uwzględnić różne techniki, takie jak medytacja, rozgrzewki psychologiczne czy nawet hipnozę.
Już drobne wkurzenie potrafi zniwelować przewagę umiejętności, jaką posiada gracz nad resztą stołu. W związku z tym opłacalne mogą się okazać próby wytrącenia rywala z równowagi. Jak to zrobić? Postaramy się o tym powiedzieć w niniejszym artykule.
Na początku zauważmy, że całkiem możliwa jest skuteczna gra w pokera bez wytrącania naszych przeciwników z pozytywnego stanu psychicznego. Istnieją tysiące udanych, nieznanych (czasem bezimiennych) prosów, którzy nieźle zarobili bez podobnych sztuczek. Z drugiej natomiast strony, mamy takich graczy jak Tony G, Mike Matusow czy choćby Jamie Gold, którzy uwielbiają napięcie przy stole i mają niesamowitą zdolność wkurzania innych.
Następnie istnieją gracze, którzy tak naprawdę nie mówią zbyt wiele, ale potrafią stiltować swoich przeciwników stosując określone wzorce zachowań. Dobrym przykładem może być Tom Dwan w piątym sezonie High Stakes of Poker, gdzie przeczołgał cały stół, wywierając na wszystkich presję. Kolejny – Phil Ivey, który jest w stanie zastraszyć swoich przeciwników samą obecnością przy stole, nie mówiąc już o grze. Łącząc wysokie umiejętności i zwykłe wyrachowanie, można naprawdę porządnie wkurzyć przeciwników przy stole.
Można tiltować przeciwników za pomocą agresywnego języka. Jest to nieco bardziej skomplikowane, ponieważ łatwo wylecieć ze stołu lub stracić przywilej odzywania się na czacie. Co gorsze trash talk może zaszkodzić samemu graczowi, co przełoży się na wynik rozgrywki. O względach moralnych czy obyczajowych nie ma co wspominać.
Niewiele jest rzeczy bardziej frustrujących niż gra w pokera bez pozycji, zarówno dla graczy bardzo doświadczonych, jak i tych mniej. W niektórych grach, jak PLO, prawie niemożliwe jest zarobienie pieniędzy bez pozycji. W innych, jak NLH, jest to tylko (albo aż) trudne. Są jednak sposoby, aby temu przeciwdziałać. Spróbuj zidentyfikować mniej doświadczonych graczy i określ ich zakresy, aby odpowiednio stosować wobec nich zagrania. Zobacz, którzy grają „fit or fold”, a na których najlepszym zagraniem będzie thin vaule bet. Spraw, aby bali się z tobą grać.
Nie pozwól, aby twoi przeciwnicy grali swoje. Jeżeli lubią limpować preflop – izoluj. Jeżeli lubią oglądać karty aż do rivera – nie odpuszczaj, bezlitośnie betuj. Jeżeli wykazują zbyt dużą aktywność – 3-betuj luźno. Lista jest długa. Zidentyfikuj braki w strategii przeciwnika i wykorzystaj je. Będzie to bardzo frustrujące dla rekreacyjnych graczy, którzy w dużym stopniu nauczeni są automatycznych zachowań.
Należy poznać ich pokerowo lepiej niż znają siebie samych. Jednym z interesujących sposobów stiltowania przeciwnika jest zwracanie uwagi na temat jego sizingu oraz czasu podejmowania decyzji, a następnie tego wykorzystanie. Obie czynności są często automatyczne (w sensie, że nawet ci gracze nie zdają sobie sprawy z tego, że przekazują takie telle). Wyciągając wnioski z tych zachowań łatwo można stworzyć wokół siebie iluzję, że jesteś w stanie łatwo odgadnąć karty przeciwnika. Wystarczy, że raz trafisz, a rekreacyjny gracz zacznie się denerwować i będzie unikał gry z tobą. Jednocześnie przy tym warto pamiętać, że zawołanie komuś czasu przy podejmowaniu decyzji jest bardzo źle odbierane i niektórych graczy może porządnie wyprowadzać z równowagi.
Istnieje wspólny mianownik łączący wszystkie drogi powodujące tilt u przeciwników. To agresywne podejście. Pamiętaj, aby naciskać swoich przeciwników, a prędzej czy później mniej doświadczony gracz pęknie. Chociaż moralna wartość takiego zachowania jest raczej wątpliwa i nie będziesz dobrze odbierany przy stole, to skuteczne podejście do tematu potrafi być bardzo profitowe.
źródło: pokertube.com
