W tym artykule zastanowimy się czy warto i jak stosować fałszywe telle grając w pokera, tak aby skutecznie grać przeciwko naszym przeciwnikom.
Poker to nie tylko ręka, którą akurat posiadasz i karty wspólne wyłożone przez dealera. Podczas gry live gracze obserwują siebie nawzajem bardzo uważnie, zwracając uwagę na najmniejsze szczegóły, szukając możliwości uzyskania przewagi. Zwracają uwagę na najmniejsze ruchy lub tendencje, wskazujące na siłę lub słabość przeciwników. Cokolwiek co może być przydatne w przejęciu żetonów.
Gracz dający przeciwnikom telle zapewne o tym nie wie, co daje obserwującemu graczowi dużą przewagę. Jak jednak można mieć pewność, że konkretny tell nie jest celowo przekazywany przez obserwowanego gracza?
W niniejszym artykule zastanowimy się, jak korzystać z fałszywych telli, aby zmniejszyć szansę wykorzystania tej techniki przeciwko nam oraz wyciągać z niej value.
Dobremu pokerzyście wystarcza niewielka ilość informacji, aby podjąć prawidłową decyzję. Fałszywe telle starają się naruszyć zwykły ciąg przemyśleń przeciwnika i korzystając z dezinformacji przeciągnąć je na swoją stronę. Gracz korzystający z fałszywych telli będzie liczył, że przeciwnik podejmie błędną decyzję, pod wpływem przekazanej mu informacji.
Zgodnie z definicją słownikową „reverse tell” to:
„Działanie. Celowe zachowanie z intencją przekonania przeciwnika, że gracz ujawnił informację na temat swojej ręki”.
Pierwszą obserwacją, która powinna posłużyć przy decyzji czy skorzystać z fałszywego tella w konkretnej sytuacji jest rozważenie, czy przeciwnik jest na tyle zaawansowany, aby zauważyć taką informację. Jeżeli grasz przeciwko początkującym, którzy tylko betują, sprawdzają lub podbijają, bez zwracana uwagi na pozycję czy aktualną sytuację przy stole, to znaczy, że nie musisz korzystać z fałszywych telli, aby ich pokonać. Cały twój wysiłek może się okazać wtedy zwykłym marnotrawieniem czasu, a może wręcz obrócić się przeciwko tobie.
Podczas konfigurowania swoich fałszywych telli, należy pamiętać, że standardowy tell jest zachowaniem nieświadomym gracza. Należy uważać, aby nie wpaść w pułapkę bycia zbyt dokładnym przy próbach oszukania innych graczy. Może to bowiem być oczywistość dla przeciwników, którzy bądź co bądź są pokerzystami i są przyzwyczajeni do pułapek, a wtedy z łatwością mogą ją wykorzystać przeciwko tobie np. sprawdzając twój blef.
Standardowy tell to zachowanie, które pokazywać ma słabość, podczas gdy gracz ma silną rękę. Widziałeś na pewno sceny, w których gracze wpadają w głęboki tank z bardzo mocną ręką i starają się pokazać, że stoją przed dużo trudniejszą decyzją niż jest w rzeczywistości. Wzdychają, opuszczają głowę, wyją, stękają z bólu tuż przed wejściem all in.
Należy uważać, aby nie wyolbrzymiać tego co się robi. Prawdziwy tell zawsze jest delikatny, ten fałszywy powinien być równie subtelny.
Sytuacja opisana wyżej, z łatwością może być przekształcona w fałszywy tell, działający pewnie z silną ręką. Jest to bardzo częste zachowanie, bo przecież nikt nie będzie oczekiwał szczerości w pokerze. Jeżeli nie będziesz się starał ukryć siły swojej ręki, będziesz podekscytowany, a twoje ruchy będą szybsze niż zwykle, przeciwnik będzie musiał rozważyć czy uwierzyć ci w silną rękę.
To miejsce gdzie wchodzi pojęcie levelingu i gdzie poker staje się naprawdę skomplikowany. Twój przeciwnik będzie sobie myślał: „Dlaczego nie próbujesz wywołać sprawdzenia, zachowując się jakbyś nic nie miał? Oszukujesz? To jakaś sztuczka?”. Zamieszać w głowie przeciwnika można bardzo łatwo.
Łatwo mogą stwierdzić, że w rzeczywistości jesteś mocny i popełnią błąd. Jak głęboko przeciwnik wejdzie w „wiem, że wiesz o tym, że ja wiem to, że wiesz…”? Jeżeli sprawisz, że ciężej będzie im myśleć o twojej ręce niż zwykle to jest to pierwszy sukces, który będzie procentował wraz rozbudową całego sytemu kłamstw.
Fałszywe telle mogą być skuteczne pod warunkiem, że gracz opanował solidne podstawy pokerowe. Omówiliśmy już, że nasze sygnały (zarówno te świadome jak i nieświadome) są odbierane tylko przez graczy doświadczonych, którzy potrafią je właściwie interpretować.
Oto jeden z przykładów, w jaki sposób można ustawić sobie fałszywy tell. Jeżeli zawsze pozostajesz cicho, kiedy masz silną rękę i zawsze mówisz trzymając słabszą kartę, spróbuj odwrócić sytuacje. Twoi przeciwnicy, stosując błędną logikę, pomyślą, że zachowasz się jak zwykle z kartą odzwierciedlającą twoje aktualne zachowanie. Jeżeli wystarczająco ufają tym tellom, powinieneś być na wygranej pozycji.
O wiele trudniej korzystać z fałszywych telli grając online, ale jest to możliwe zwracając uwagę na wysokość betów i czas podejmowania decyzji.
Należy pamiętać, że z fałszywych telli należy korzystać bardzo rzadko, najwyżej raz lub dwa przy danym stoliku, aby nie stał się czytelny dla przeciwników. Wypróbuj to na własnej skórze. Wspaniałe jest uczucie, kiedy uda się oszukać przeciwnika stosując właśnie ten manewr.
Źródło: pokerip.com
