W pokerze wysokość stacków przeciwników ma kluczowe znaczenie dla obrania odpowiedniej strategii. Z poniższego artykułu dowiesz się, jak dostosowywać swoją grę w turnieju do zawodników ze średnimi stackami.
Średni stack po lewej stronie
Co do zasady – średni stack to gracz, który ma od 25 do 50 big blindów. Przy takiej ilości żetonów gracze nie są chętni do wchodzenia all in po tym, jak ktoś otworzy rozdanie standardowym podbiciem. Kiedy macie gracza ze średnim stackiem po swojej lewej stronie (zagrywa on po was), skoncentrujcie się na tym, jak często będzie 3-betował i jak będzie grał po flopie, jeśli zdecyduje się jedynie sprawdzić podbicie.
Co zrobić, jeśli przeciwnik gra tight?
Gracze tight najwęższym zakresem grają właśnie wtedy, kiedy mają średni stack. Mają zbyt dużo żetonów, by grać od razu za wszystko. Nie są zbyt chętni, żeby sprawdzać zagrania innych albo je przebijać. Zostaje im więc tylko wyrzucać większość rąk i czekać na te, które będą zbyt silne, by je spasować.
Jeśli macie za sobą gracza tight, a w dodatku ma on średni stack, to tak jakbyście byli na buttonie dwa razy w ciągu jednego okrążenia. To idealna sytuacja. To sprawia, że warto nawet szerzej sprawdzać zagrania za wszystko od grających tight short stacków, którzy siedzą za wami. Nawet jeśli wam się nie poszczęści i przegrasz, to Twój przeciwnik nabuduje się do średniego stacka, po czym zacznie grać jeszcze bardziej tight i będziecie mogli kraść mu żetony.
Co zrobić, jeśli przeciwnik gra loose?
Luźni gracze nie zawężają swojego zakresu, gdy grają średnim stackiem. Część z nich będzie grała podobnie jak na short stacku, a więc można się od nich spodziewać częstych zagrań za wszystko. Inni będą grać tak, jakby mieli wysoki stack, a więc będą szeroko 3-betować i sprawdzać ze średnimi rękoma.
Żadna z tych sytuacji nie jest dla was korzystna, więc nawet jeśli macie okazję do kradzieży, to róbcie to z wąskim zakresem, zwłaszcza jeśli będą mieć przewagę pozycji. Musicie być gotowi, żeby grać z nimi o wszystko. Dlatego należy przede wszystkim otwierać z wąskim zakresem i unikać wchodzenia w rozdanie z marginalnymi układami.
Kiedy średni stack po waszej lewej stronie jest akurat na pozycji dużej w ciemno, jesteście w bardzo komfortowej sytuacji. Atakujcie go z szerokim zakresem rąk, z którymi łatwo się gra po flopie. Będą to w szczególności one-gappery bez koloru i two-gappery w kolorze. Przeciwnik może sprawdzać dość szeroko, ale będzie grał bez pozycji i z gorszym zakresem.
Załóżmy, że zauważyliście, że wasz przeciwnik marginalne układy rozgrywa pasywnie, a agresywny jest wtedy, kiedy trafi nutsy. Możecie się wtedy spodziewać, że często spasuje na waszą drugą i trzecią beczkę na flopach, które wystarczą mu do sprawdzenia zakładu kontynuacyjnego, ale będą za słabe, by się na nich stackować.
Średni stack po prawej stronie
Co zrobić, jeśli przeciwnik gra tight?
Generalnie starajcie się unikać wchodzenia w rozdanie z graczami tight, którzy siedzą po waszej prawej stronie i mają średni stack. Grają oni z silnymi zakresami i ciężko ich wyblefować. Nie będziecie mieli też odpowiednich implied oddsów, by grać przeciwko nim spekulacyjne układy.
Nawet gracze tight będą grać z szerszymi zakresami z późnych pozycji. Wtedy jest idealny moment, by spróbować ich wyblefować. A-J bez koloru to dla nich za słaba ręka, by podbijać z wczesnych pozycji, ale z pewnością zdecydują się na to z takich pozycji, jak hijack czy cutoff. Jeśli macie przeciwko nim pozycję, 3-betujcie ich nawet z ręką w stylu A-2 w kolorze. Wykorzystacie niewielki ułamek swojego stacka, by zagrozić im utratą całego stacka. Niechętnie zaryzykują swoje życie turniejowe z taką ręką.
Co zrobić, jeśli przeciwnik gra loose?
To samo można powiedzieć w przypadku graczy loose, aczkolwiek oni będą o wiele chętniejsi do sprawdzenia 3-beta mając A-J bez koloru. Wciąż jednak będzie szansa wygrania puli c-betem lub drugą beczką.
Jeśli trafi się bardzo agresywny przeciwnik, to 4-betuje on tę rękę jako blef i zmusi was do spasowania. Dlatego musicie uważnie obserwować grę, by móc wykluczyć takie scenariusze.
