W pokerze wysokość stacków przeciwników ma kluczowe znaczenie dla obrania odpowiedniej strategii. Z poniższego artykułu dowiesz się, jak dostosowywać swoją grę w turnieju do zawodników z dużymi stackami.
Przez ostatnie dwa tygodnie omawialiśmy grę przeciwko niskim i średnim stackom, biorąc pod uwagę ich miejsce przy stole w MTT. Teraz prezentujemy trzecią i ostatnią część serii dotyczącą big stacków. Jak najlepiej podejść do gry przeciwko nim, w zależności od tego, gdzie siedzą?
Big stack po lewej stronie
Zacznijmy od definicji: za big stack uznajemy taki, który ma ponad 50BB. Tego typu stacki są najbardziej powszechne we wczesnych fazach turniejów. Z tyloma żetonami przeciętny gracz jest bardzo ostrożny i nie spieszy mu się do wchodzenia all in preflop bez premium ręki. Skupmy się więc na grze po flopie.
Gracze tight mając przed sobą furę żetonów lubią nieco poluzować grę, ale mimo wszystko wciąż pozostają graczami tight. Sprawdzają z szerszym zakresem, żeby zobaczyć flopa, ale gdy trzy karty leżą już na stole, stosują się do strategii „fit or fold”.
Nawet, gdy trafią flopa, jest duże prawdopodobieństwo, że spasują na duże bety na kolejnych ulicach, jeśli nie będą mieli na tyle dobrego układu, by raisować przed riverem. Przeciwko takim graczom warto otwierać z szerokim zakresem i blefować na każdej ulicy, gdy można tym zagrozić ich turniejowemu życiu.
Gracze loose z dużym stackiem po lewej stronie to najtrudniejsi rywale. Można wyróżnić wśród nich dwie grupy.
Gracze loose-passive sprawdzają z szerokim zakresem. Z tego powodu ciężko jest otwierać i c-betować, gdy mają pozycję. W takim przypadku trzeba się dostosować i zmniejszyć ilość blefów, a w ich miejsce betować przez trzy ulice dla wartości.
Gracze loose-aggressive potrafią postawić rywali w wielu ciężkich sytuacjach, 3-betując i raisując po flopie. Gra przeciwko nim powinna być bardziej tight, a rozgrywanie rąk nieco zwodnicze – light 4-bety i slow play będą twoimi przyjaciółmi. Jeżeli są zbyt agresywni, warto zastawić na nich pułapki i pozwolić im blefować.
Jeżeli jednak grają dobrze i używają zrównoważonej strategii, nie ma za bardzo przewagi, którą można przeciwko nim wykorzystać, gdy mają pozycję. Jedynie równie zrównoważona strategia może przynieść pozytywny efekt. Trzeba czekać na dobry moment… lub zmianę stolika.
Big stack po prawej stronie
Gracze tight z dużymi stackami po prawej stronie grają podobnie do graczy loose ze średnimi stackami. Będą otwierać nieco szerzej i mogą sprawdzić 3-bet, żeby zobaczyć flopa, ale w którymś momencie spasują, jeżeli nie polepszą swojej ręki.
O ile gracze loose z dużymi stackami po lewej stronie są twardymi przeciwnikami, o tyle po prawej mogą być kopalnią złota. Można spodziewać się po nich wielu lekkich otwarć, co daje możliwość 3-betownia lub flatowania mając pozycję, by wygrać pulę po flopie.
Często będą wkładać dodatkowe żetony do puli 4-betując ze średnimi kartami lub zbyt często c-betując. Gdy stawisz zbyt duży opór, ci bardziej spostrzegawczy mogą zacząć się do ciebie dostosowywać, podobnie jak ty do loose-aggressive graczy po swojej lewej stronie. Jeżeli zauważą, że nie mogą tobą pomiatać, zacieśnią zakres i poddadzą się twojej przewadze pozycji.
Ci bardziej maniakalni gracze mogą czuć się obrażeni twoją decyzją, by stawiać im opór i pójdą z tobą na wojnę. Da to początek wielu dużym pulom, jakże potrzebnym do wygrania turniejów. Musisz tylko nauczyć się rozpoznawać takie sytuacje i przyjąć wyzwanie, polegając na swojej przewadze pozycji, która może być kluczowa w tej walce.
Podsumowanie
Mamy nadzieję, że cała ta trzyczęściowa seria pomoże wam w rozważaniach na temat dynamiki stołów w zależności od różnych rozmiarów stacków. Gdy tylko usiądziesz przy nowym stole w turnieju, wielkość stacków wokół da ci wskazówki, jak powinna potoczyć się akcja. Obserwuj tendencje graczy da ci dodatkowe wskazówki i pomoże wytyczyć odpowiednią strategię. Tylko rozumiejąc te dwa elementy układanki – dystrybucję stacków i skłonności rywali – będziesz mógł zmaksymalizować swoje zyski przy stole.
