Poker w ciągu ostatnich 15 lat stał się bardzo popularny, ale niewielu graczy wie, jaka jest jego historia. Najciekawsze jej aspekty przedstawimy w naszym dwuczęściowym artykule.
Historia pokera nie jest powszechnie znana, ponieważ są różne wersje dotyczące jego początków. Gdzie indziej należy szukać pierwszych wzmianek o pokerze, jeśli chodzi o grę na pieniądze, a zupełnie gdzie indziej, jeśli szukamy źródeł zasad gry.
Pochodzenie zasad pokera
Jeśli chodzi o zasady, najczęściej uważa się, że poker wywodzi się z perskiej gry o nazwie as-nas. Gra ta określana jest jako najstarszy przodek pokera, choć historycy zwykle wskazują na jego bliższych krewnych, czyli gry takie jak poque z Francji, poca z Irlandii, brag z Wielkiej Brytanii, primero z Hiszpanii lub z Włoch oraz brelan z Francji.
Każda z tych teorii ma swoich zwolenników, a grą, która w szczególności jest warta uwagi, jest brag. Przemawia za tym fakt, że pochodzi ona z anglojęzycznego kraju, a zawodnicy w trakcie rozgrywki używali ante. W najprostszej formie licytacja kończyła się nie po określonej ilości rund, ale w momencie, kiedy w grze pozostawało już tylko dwóch uczestników. Talia składała się z 32 kart, a każdy gracz otrzymywał do ręki trzy karty. Najlepszym układem były oczywiście trzy karty tej samej wartości.
As-nas
Wróćmy na chwilę do gry as-nas, gdyż jest niezwykle interesująca. W talii było zaledwie 20 kart, a ranking kart w kolejności od najstarszej do najmłodszej prezentował się następująco:
1. as (as)
2. shah (król)
3. bibi (dama)
4. serbaz (walet)
5. couli (tancerz)
Każdy gracz dostawał po pięć kart, co oznacza, że cała talia była rozdawana. Nie liczyły się kolory ani strity, ale pozostały ranking układów był taki, jakim znamy go obecnie. Wygrywał najsilniejszy układ.
W as-nah była licytacja, ale nie było dobierania ani kolejnych ulic, więc zawodnicy od razu decydowali, czy wygraną przyniesie im standardowe zagrywanie dla wartości czy blefowanie. W tej perskiej odmianie istniało nawet coś w rodzaju straddle'a. Można było wnieść zakład w ciemno, nie patrząc w swoje karty, a o takim zamiarze informowano rywali mówiąc „widziałem nie patrząc”.
Twórcy as-nas mogą być również uważani za twórców pokerowych kart, choć oczywiście w bardzo uproszczonej formie. Niektóre odmiany gry przewidywały rozdanie 25 kart – po pięć każdej wartości.
Historia pokera w Stanach Zjednoczonych
W każdej ze wspomnianych gier były elementy losowości i umiejętności. Jednak dopiero w XVIII i XIX wieku poker zaczął przypominać grę, którą znamy obecnie. Zawdzięczamy to przede wszystkim hazardzistom z łodzi pływających po rzece Mississippi. Oficjalnie uznaje się, że to w tamtych okolicznościach powstał poker i przeniknął do kultury.
W salonach gry i na łodziach grano wtedy talią złożoną z 20 kart (podobnie jak w as-nas). Czasem grano również bez dobierania – wygrywała najlepsza ręka, lub ten z zawodników, który skutecznie wyblefował rywali zagrywaniem i przebijaniem.
Wtedy również zaczęto wprowadzać talie 52-kartowe. Główną grą, do której były używane, był stud. Kiedy pojawiły się odmiany Hold'em oraz Omaha, stud stracił na popularności, ale warto pamiętać, że nic nie było w stanie go zastąpić przez ponad 200 lat. Jeśli więc jesteście amatorami studa, możecie mówić, że doceniacie klasykę.
Poker jako gra na pieniądze
W pokera na pieniądze zaczęto grać na początku XIX wieku, właśnie na łodziach pływających po rzece Mississippi. Jak grzyby po deszczu powstawały wtedy również salony do gry, a reklamowano je jako miejsca, gdzie można użyć swojego sprytu i mądrości, by pokonać rywali i wygrać od nich pieniądze.
Takie salony idealnie wpasowały się w kulturę gorączki złota. Szybko zdobyły popularność wśród zachodnich poszukiwaczy sławy i majątku i stały się jednym z najtrwalszych elementów kultury Dzikiego Zachodu.
W drugiej części artykułu, która ukaże się niebawem, dowiecie się między innymi jak powstała najpopularniejsza dziś odmiana Texas Hold'em oraz jak poker przeniknął do internetu.
