Zapraszamy do lektury czwartej części serii na temat cashówek na żywo dla początkujących. Po zarejestrowaniu do gry, rozegraniu pierwszego okrążenia , wprowadzeniu do tematu żetonów, podejmiemy temat obchodzenia się z żetonami w sytuacjach chęci wykonania zagrania i podbicia.
Używanie żetonów do betowania
Aby wykonać zagranie, odliczcie wymaganą lub pożądaną liczbę żetonów i umieśćcie je przed sobą, kilka centymetrów przed kartami. Nie „rozbijajcie puli”, czyli nie rzucajcie ani nie rozsypujcie żetonów. Mają one bowiem tendencję do rozjeżdżania się we wszystkich kierunkach, co komplikuje ich policzenie i sprawia, że dealer zmarnuje masę czasu na ich zbieranie.
Gdy tylko zabetujecie, żetony przestają należeć do Was, a zaczynają być włączane do puli. Jednak aż do zakończenia rundy licytacji będą leżały przed Wami z dala od innych zawodników. Dzięki temu jeśli gracz podejmujący decyzję po Was zdecyduje się na przebicie, będzie wiedział o ile może podnieść stawkę, a także i Wy będziecie wiedzieli, ile musicie dołożyć, aby to podbicie sprawdzić.
Kiedy kładziecie żetony przed sobą, aby postawić zakład (lub podbić/sprawdzić), możecie albo pozostawić je wszystkie w jednym stacku, rozbić je na kilka stosów (aby łatwiej było je zliczyć) lub też ułożyć je równo w rzędzie, co powoduje, że liczba żetonów widoczna jest dla zainstalowanych w poker roomie kamer. W tej sytuacji nie ma standardowego sposobu zachowania. Niektórzy dealerzy biorą stack i rozkładają go, inni zbierają rząd złożonych żetonów i składają go w jedno.
W trakcie swojej przygody z cashówkami na żywo często zobaczycie graczy chwytających garść lub duży stack żetonów i upuszczających po jednym lub dwóch żetonach, dopóki nie zdeponują żądanej/wybranej liczby. Jest to zły nawyk, którego powinniście unikać z kilku powodów.
Po pierwsze, niektóre kasyna przyjmują zasadę, że wszystkie żetony przesunięte do przodu będą traktowane jako zakład lub podbicie, niezależnie od tego, czy spadną na stół. Po drugie, możecie przypadkowo upuścić więcej niż zamierzaliście. Po trzecie, jest to znacznie wolniejsze niż odliczanie odpowiedniej kwoty, a następnie przesuwanie jej do przodu jednym ruchem. Po czwarte, inni gracze mogą oskarżyć Was o próbę dostosowania wysokości zakładu lub przebicia do reakcji rywali, co jest uważane za bardzo niestosowne.
Linie betowania
Niektóre poker roomy mają na swoich stołach narysowane „linie obstawiania”, a żetony, które za nią wrzucicie, będą uważane za zakłady. Ma to na celu wyeliminowanie sporadycznej trudności w określaniu, czy gracz przesunął żetony wystarczająco daleko, aby uznać jego zakład za celowy.
Linie nadrukowane na filc często przysparzają jednak więcej problemów, niż przynoszą pożytku. Dają bowiem pole do popisu dla angle-shooterów, którzy bez zawahania podejmą próbę oszukania Was.
Jeśli bierzecie udział w grze z liniami narysowanymi na stole, zwracajcie uwagę na graczy, którzy przesuwają żetony do przodu do punktu znajdującego się tuż obok linii obstawiania, próbując skłonić Was do reakcji, aby móc ocenić, czy faktycznie powinni zabetować. Jest to oczywiście bardzo nieetyczne, ale nie wszystkie poker roomy coś z tym zrobią, więc w trosce o swoje interesy za każdym razem, zanim nadejdzie Wasza kolej upewniajcie się, że ruch rywali minął i ich zagrania są dla Was jasne.
Jeśli macie wątpliwości, czy żetony innego gracza zostały prawidłowo wniesione, poproście dealera o wyjaśnienie sytuacji. Nie wstydźcie się tego. Waszym obowiązkiem i odpowiedzialnością przed podjęciem decyzji jest wiedzieć, gdzie leżą zakłady przeciwników.
Używanie żetonów do przebijania
Możecie pomyśleć, że wykonanie podbicia jest tak proste, że nie da się tego zepsuć. Jeśli tak sądzicie, to jesteście w grubym błędzie. W rzeczywistości zasady dotyczące dozwolonych sposobów raise'owania przysparzają nowym graczom więcej problemów, niż w przypadku innych aspektów pokerowego rzemiosła.
Oto absolutne podstawy, którymi powinniście się kierować w momencie przebijania:
- W trakcie Waszego ruchu słowna deklaracja wysokości przebicia jest tak samo wiążąca, jak działanie fizyczne.
- Inni gracze mają prawo być w stanie jednoznacznie ocenić, kiedy zakończyła się Wasza tura, aby nieumyślnie nie działać poza kolejnością.
Zasady te łączą się ze sobą i stanowią wprowadzenie dla trzech ogólnie przyjętych sposobów podbijania.
Po pierwsze – wolno Wam (bez wypowiadania czegokolwiek) przesunąć do przodu jednym ruchem wszystkie żetony stanowiące Wasz zakład, czyli kwotę potrzebną do sprawdzenia + dodatkową kwotę podbicia. Co ważne, nie możecie położyć kilku żetonów, zabrać ich, dodać kolejnych i wrzucić do puli ponownie. Taki „podwójny ruch” naruszałby powyższą zasadę numer dwa, ponieważ gracze nie wiedzieliby, czy skończyliście swoją turę po tym, jak pierwsza pula żetonów została przesunięta do przodu. Z tego powodu, jeśli spróbujecie cofnąć się po więcej żetonów, dealer zabroni Wam takiego zachowania. Mówi się na nie „string raise” i w każdym poker roomie jest ono niezgodne z zasadami.
Po drugie – wolno Wam wypowiedzieć słowo „raise” bez podawania dokładnej kwoty. To zobowiązuje Was do co najmniej minimalnego przebicia bez górnej granicy. W takim przypadku słowna deklaracja przed wykonaniem zagrania informuje innych graczy, że obejrzenie kolejnej karty będzie droższe, więc nie naruszacie powyższej zasady numer dwa. Żetony składające się na zagranie (podobnie jak w poprzednim przykładzie) muszą jednak zostać wniesione jednym ruchem. Jednak twoje żetony z podbiciem muszą być wszystkie jednym ruchem, jak w pierwszym przykładzie.
Po trzecie – możecie jednocześnie ogłosić zarówno „raise”, jak i zamierzoną kwotę. Na przykład jeśli aktualny zakład wynosi 10$, możecie powiedzieć „raise 25$”. Deklaracja „25$” technicznie jest tak samo wiążąca, jednak lepiej zacząć od słowa „raise”, ponieważ pokerzyści i dealerzy są na nie wyczuleni, a jego wybrzmiewanie przykuwa uwagę nieporównywalnie większą od samej kwoty podbicia.
Niezależnie od tego, w jaki sposób ogłosicie przebicie, jesteście zobowiązani do wpłacenia dokładnej kwoty, a zatem nie ma znaczenia, w jaki sposób położycie przed sobą rzeczone 25$.
Następna część serii zakończy dyskusję na temat żetonów pokerowych wieloma różnymi tematami z nimi związanymi, w tym z zasadą „jednego żetonu”, obsługą, sztuczkami i rozmienianiem żetonów, a nawet akapitem dotyczącym ich zbierania. Do następnego razu!
***
Poprzednie odcinki serii „Cashówki na żywo dla początkujących”:
- Zajmowanie miejsca w pierwszej grze
- Gramy pierwsze okrążenie stołu
- Żetonowa etykieta
