Styl pre flop a gra po flopie

Ciekawy artykuł w ostatnim numerze "Bluff Europe" zamieścił Amit Makhija. Ten bardzo dobry pokerzysta specjalizujący się w turniejach zwraca uwagę na to jak nasz styl gry pre flop powinien wpływać na naszą grę po flopie.  

Stylów gry przed flopem jest dość dużo i o ile spora część przeciętnych graczy preferuje grę tylko jednym stylem, to wielu bardzo dobrych pokerzystów potrafi znakomicie manipulować swoją grą i zmieniać styl gry w zależności od przeciwników, dynamiki gry na stole itp.

Makhija zwraca uwagę, że dobranie odpowiedniego stylu gry przed flopem jest umiejętnością, która wymaga co prawda wiedzy i doświadczenia, ale większość niezłych graczy znakomicie potrafi się dostosować do wymagań stolika i wybrać najlepszy dla nich styl gry w danej sytuacji. Problem pojawia się jednak w momencie, kiedy ci sami gracze mają również odpowiednio do swojej gry pre flop dostosować swoją grę po flopie. Teoretycznie oczywistym wydaje się, że jeśli znacząco zmieniamy swoją grę pre flop to również i to samo powinniśmy robić z grą po flopie, tymczasem spora część pokerzystów rzeczywiście potrafi różnicować swoją grę przed flopem, natomiast po flopie grają zawsze tak samo i nawet nie myślą o tym jak zmieniać i dostosowywać swoją grę. 

Aby ukazać na czym takie zmiany powinny polegać i dlaczego gra pre flop musi mieć wpływ na naszą grę po flopie Makhija przytacza przykłady dwóch najpopularniejszych stylów gry przed flopem, czyli tight-agressive (TAG) oraz loose-agressive (LAG). 

Gra tight-agressive 

Gra tight-agressive pre flop to poker bez fajerwerków, ale w wielu sytuacjach gra bardzo skuteczna. Gramy tylko dobre i bardzo dobre ręce, które w większości rozdań powinny być najlepsze w przypadku showdownu. Rozgrywamy je agresywnie, podbijając lub przebijając. Jaki to powinno mieć wpływ na naszą grę po flopie? 

Według Amita Makhiji ten wpływ jest olbrzymi i bardzo prosty. Jeśli pre flop gramy bardzo tight to po flopie powinniśmy zamieniać się w pokerowego maniaka. Argumentów za taką przemianą jest kilka, po pierwsze najczęściej po flopie nadal będziemy mieli najlepszą rękę, jeśli zaczynamy od wysokiej pary lub silnego asa to w wielu przypadkach bez względu na flop nasza ręka nadal będzie na prowadzeniu. Jeśli gramy tight pre flop to przeciwnicy wiedzą, że gramy tylko silne ręce i wobec naszych cont.betów po flopie będą mieli wiele szacunku i dawać nam będą spory kredyt zaufania więc dość często będą pasować swoje karty. 

Powinniśmy więc bardzo często cont.betować, a także uskuteczniać second-barrel (czyli kolejny cont.bet na turnie). Chociaż przy dzisiejszej tendencji do gry agresywnej pre flop, gra tight nie wzbudza zbyt dużego zainteresowania to granie tight nie oznacza wcale, że gramy "strachliwego pokera". Makhija pisze, że jest bardzo wielu graczy, którzy odnoszą sukcesy na wysokich stawkach grając bardzo tight pre flop, jednak po flopie zamieniają się w pokerowych maniaków i dzięki temu są skutecznymi i wygrywającymi pokerzystami. 

Powodem dla którego tight gracze mają złą reputację "murków" i przegrywających graczy jest fakt, że robią to źle. Jeśli decydujemy się na ten styl gry, musimy wiedzieć, że wymagać to od nas będzie bardzo agresywnej gry po flopie i wielu, czasami szalonych blefów, jednak ze względu na nasz wizerunek te zagrania będą często bardzo skuteczne. Dopiero jak zaczniemy grać w ten sposób zauważymy jak wiele "niczyich" pul pada naszym łupem i jak wiele żetonów możemy w ten sposób wygrać. 

Podsumowując Makhija stwierdza, że gra tight pre flop może być łatwa, efektywna i przynosząca wiele zysków pod warunkiem, że odpowiednio agresywnie i odważnie będziemy grać po flopie. 

Gra loose-agressive

To obecnie najpopularniejszy dzisiaj styl gry, a do tego niezwykle efektowny. Graczy loose-agressive znakomicie się ogląda i potem każdy chce naśladować Toma Dwana podbijającego z 2-5 z UTG. Makhija podkreśla jednak, że większość osób, która gra w ten sposób wyrzuca swoje pieniądze w błoto. Gra loose-agressive pre flop wymaga olbrzymich umiejętności w grze po flopie, ponieważ znajdujemy się często w bardzo trudnych sytuacjach. Wymaga to od gracza znakomitych umiejętności czytania rąk przeciwników, bet-sizingu, kontroli puli i dobierania odpowiednich rozwiązań. 

Jednak to co jest kluczowe to odpowiednie dostosowanie swojej gry po flopie. Jednym z takich zagrań, które musimy stosować jest check po tym, gdy do nas pula została przeczekana na flopie. Jeśli dokładnie obejrzymy program jak High Stakes Poker to zauważymy, że Tom Dwan dużo częściej czeka na flopie i mniej cont.betuje niż jego tight przeciwnicy. To jest istotne, bowiem zbyt częste cont.betowanie przez loose-agressive gracza to marnowanie żetonów. Wiele flopów nam w niczym nie pomoże, jeśli gramy przeciwko dobrym graczom oni będą o tym wiedzieli i często będą nas sprawdzać z dolną parą, asem high lub będą grać check-raise z niczym. 

Aby grać poprawnie stylem loose-agressive powinniśmy więc stosować check jako ostatni na flopie, jednak nie tylko wtedy, kiedy nic nie trafiliśmy, ale także wtedy, gdy trafiamy niezły układ. Gra przeciwko dobremu graczowi LAG, który potrafi odpowiednio balansować swoją grę jest niezwykle trudna. 

W opinii Amita Makhiji zbyt częste zagrania kontynuacyjne to największy i najczęstszy błąd popełniany przez LAG-ów, którzy nie do końca rozumieją na czym polega gra tym stylem po flopie. Druga istotna sprawa o której musimy pamiętać to wywierania dużej i podobnej w sile presji zarówno wtedy gdy mamy bardzo silny układ jak i wtedy, gdy blefujemy. Kiedy trafiamy niezły układ ważne jest abyśmy uzyskali z niego jak najwięcej wartości. Nie powinniśmy więc tak często kontrolować puli jak przy grze tight, bowiem rywale będą opłacać nasze układy ze znacznie słabszymi kartami niż gdybyśmy grali TAG-iem. Z tego samego powodu nasze zagrania mogą być więc znacznie wyższe niż standardowe pół puli przy grze TAG-iem. Ważne jest żebyśmy grali odważnie i potrafili value betować również średnie układy, o ile uznamy, że nasz image pozwala nam sądzić, że rywal sprawdzi to ze znacznie słabszą ręką. 

Blefowanie to klucz do bycia dobrym, wygrywającym graczem LAG. Grając prawie "any two cards" niezbyt często będziemy w stanie wygrywać rozdania na showdownie, musimy więc się postarać o to, żeby wygrywać je bez konieczności pokazywania kart. Blefując pamiętajmy, że powinniśmy rozgrywać te ręce podobnie do tych, w których chcemy wyciągnąć wartość z naszych kart. Mając loose image, często zwykłe betowanie flopa, turna i rivera może nie wystarczyć na wygranie rozdanie i jak już pisałem powyżej jest marnowaniem żetonów, skuteczne blefy LAG-a będą więc czasami wymagały różnego rodzaju tricky zagrań. W swoim repertuarze powinniśmy mieć więc zarówno overbety na river jak i check-raise na river (oczywiście oba te zagrania powinniśmy też stosować z silnymi rękoma).

Gra LAG-iem nigdy nie będzie łatwa, może być jednak zarówno efektowna i efektywna, ale tylko pod warunkiem, że będziemy umieli dostosować swoją grę po flopie do naszego stylu gry pre flop. W ten sposób nawet jeśli w naszej grze będą jakieś braki to nasze wyniki powinny być bardzo satysfakcjonujące.

Na podstawie – "Choosing your style" Amit Makhija – Bluff Europe