Najpierw było A zanim padło B a na samym końcu C

Bo głębokiej analizie mojego czasu wolnego albo raczej tego co z niego zostało bo zabawach z dzieckiem, serialem z żoną i remontem balkonu, udało mi się trochę pograć. Gram na Poker Stars, bez specyficznego powodu, dawno temu czytałem jakieś komentarze i oceny pokeroomow, padło na PS i tak już zostało.

Zaczynając gre na koncie było 13.70, wiem wiem cały majątek 😉 Zasiadłem na stołach z prawie najmniejszą stawką 5/10c z limited betami. Odpaliłem 3 stoły jednocześnie i postanowiłem, że skupie się na rekąch startowych, czyli 2 pierwszych kartach które dostajesz. Czytając różne artykuły o tej części rozgrywki zauważyłem, że wszystkie zdają się być podobne jeżeli chodzi o relacje karty – pozycja. Nie będę tutaj pisał jak wyglądają karty bo to każdy może szybko znaleść a ja jeszcze bym mógł namieszać.

Jeżeli chodzi o moją grę to uznałem, że na takich stawkach nie będę aż tak restrykcyjnie dobierał kart z którymi będę grał tzn. jeżeli byłem na 2 pozycji a miałem damę i waleta to i tak sprawdzałem. Jeżeli nic ciekawego mi nie doszło to poprostu czekałem/pasowałem. Jeżeli udało mi się coś trafić to betowałem maksymalnie.

Kolejną ważną rzeczą w abc pokera, według większości artykułów, jest pozycja. Starałem się nie szaleć ze słabszymi kartami jeżeli za mną było jeszcze kilka osób które mogłby mnie przebić, jeżeli ktoś podbijał ostro to sprawdzałem tylko z bardzo dobrymi kartami a z wysokimi parami przebijałem jeszcze bardziej.

Nie patrzyłem za bardzo kto jak gra, czy wszystko prawdza czy gra tylko z dobrymi kartami itp. tak radzą artykuły i poradniki i mi też wydało się oczywiste, że na takich stawkach to jest raczej „masówka” i ludzie są dosyć nie obliczalni. Nie blefowałem w ogóle.

„ABC pokera” wydaje mi się dość oczywiste i proste – przynajmniej na stawkach na jakich dane mi było grać. Inną sprawą natomiast jest moja własna postawa, i o tym jeszcze nigdzie nie czytałem. Może dlatego, że to bardziej indywidualny problem graczy…mianowicie dyscyplina i cierpliwość. Jakże denerwujące potrafi być na początku jeżeli od 15-20 rozdań nie dostaliśmy kart z którymi „powinno się grać” ale w między czasie zdarzało się, że nasza 6 i 7 okazały się fullem, że nasza 2-9s kolorem itd. itp. Człowiek zaczyna myśleć…”argh mogłem grać! następnym razem spróbuje! to tylko 5c!”. Moim zdaniem, nic bardziej błędnego, staram się od początku wyrabiać stoicki spokój i cierpliwość, 5c czy 50 dolarów, złe nawyki nabyte teraz mogą ciągnąć się za mną do końca. Wiem, że wcześniej napisałem, iż nie trzymałem się „strikte” rąk z którymi powinno się grać a z którymi nie, ale myślę, że tą kwestie można delikatnie „nagiąć” w zależności od okoliczności? 

Po jakiś 45 minutach gry i zamknięciu wszystkich stołów miałem na końce 14.86, więc do przodu! „małe zwycięstwo nad pechem” pomyślałem..do miliona co raz bliżej! 🙂 Poszedłem spać w dobrym nastroju!  

Dzisiaj może uda mi się spróbować, o ile czas pozwoli, jakieś turnieje jedno stołowe, myśle o tym za 1.5 dolara zwykłym.

Pozdrawiam