Wielu z graczy całkiem nieźle czyta przeciwników przy stole. Umieją podzielić graczy na zawodowców, amatorów, agresorów, donków, nowicjuszy, murków, wariatów. Potrafią dojrzeć prawidłowości, że gracz obok nas staje się bardziej agresywny, gdy zaczyna mu brakować żetonów, a zawodniczka naprzeciwko staje się bardziej rozmowna, gdy ma silny układ. Udaje się to dzięki obserwacji pokerowych telli innych graczy. Jednakże jak dobrzy jesteśmy w kontrolowaniu swoich? Krótko mówiąc – czy umiemy dawać przeciwnikom najmniej informacji, jak to tylko możliwe?
Większość z nas nie jest w tym bezbłędna. Wewnętrzna obserwacja, świadomość błędów oraz umiejętność zmiany własnego zachowania, bazując na tych obserwacjach, może się okazać kluczem do sukcesu, szczególnie w miarę stawianiu czoła coraz silniejszym przeciwnikom.
Przygotowaliśmy listę dziesięciu pytań, które pozwolą Ci na lepsze zrozumienie swoich błędów przy stole oraz podpowiedzą co zmienić, aby dawać przeciwnikom mniej telli, a ostatecznie stać się lepszym pokerzystą.
1. Jak zazwyczaj siedzisz przy stole?
Zacznijmy od rozpoznawania Twoich nawyków fizycznych podczas gry. Jeden z najważniejszych aspektów to pozycja, jaką zajmujesz przy stole. Czy opierasz się albo huśtasz na krześle? A może siedzisz wysunięty do przodu? Czy zdarza Ci się leżeć znudzonym przy stole?
Nie sugerujemy tutaj, że jakaś poza jest lepsza lub gorsza od innej. Przede wszystkim radzimy, żebyś zaczął zwracać uwagę, co się dzieję z Twoim ciałem, kiedy grasz. Będzie to ogromny krok naprzód do opanowania sztuki kontroli zachowania.
2. Czy zdarza Ci się zmieniać naturalną pozycję od czasu do czasu?
Powiedzmy, że zazwyczaj siedząc przy stole opierasz się o krzesło i trzymasz nogi wyprostowane. Nazwijmy to Twoją naturalną pozycją przy stole. Czy zdarza Ci się jednak zmieniać ją w niektórych sytuacjach? Spróbuj zaobserwować, kiedy się to zdarza i wyciągnij z tego wnioski.
3. Kiedy Twoja pozycja jest inna od naturalnej?
Odpowiedź na to pytanie pozwoli Ci skoncentrować się na ułożeniu ciała w sytuacjach, w których do tej pory nie panowałeś nad sobą. Jeśli zauważysz, że najczęściej podczas blefowania kładziesz się na stole i udajesz zrelaksowanego, przestaniesz tak robić. Każdy taki detal sprawia, że przeciwnikowi łatwiej będzie odczytać Twoje karty. Twoim zadaniem jest nie dać mu takiej możliwości.
4. Jak ogólnie zachowujesz się przy stole?
To stosunkowo trudne pytanie, ponieważ wszyscy robimy wiele różnych rzeczy. Zacznij od zrobienia listy czynności, które wykonujesz i których nie wykonujesz, grając w pokera.
Czy obserwujesz innych graczy, gdy nie uczestniczysz w rozdaniu, czy z nudów grasz w gry na telefonie, czy czytasz książki, czy nucisz coś pod nosem w trakcie gry lub konsumujesz posiłki i napoje? Czy zdarza Ci się izolować od innych graczy przy stole, słuchając muzyki, a może wręcz przeciwnie – gawędzisz z nimi i dyskutujesz na temat rozdań?
Zastanów się, które z tych zachowań występują u Ciebie często, rzadko lub tylko sporadycznie.
5. Czy są bodźce, które sprawiają, że w danym momencie zachowujesz się inaczej niż zazwyczaj?
Podobnie jak w pytaniu nr 3 – musisz zastanowić się, czy siła Twojej ręki wpływa na zmianę naturalnego zachowania przy stole. Jeśli na przykład na ogół siedzisz spokojnie, a w momencie obejrzenia pary asów zaczniesz żywą dyskusję ze swoimi przeciwnikami, będzie to duży błąd. Każde zachowanie różne od normalnego stanowi sygnał alarmowy dla oponentów i sprawia, że wytężą oni swą koncentrację. Czy nagle z bycia spokojnym, stajesz się nerwowy blefując? To również nie umknie uwadze wprawionego oka. Kluczem do poprawy umiejętności gry na żywo jest skontrolowanie i uniknięcie takich odchyleń od normy.
6. Jaki jest Twój wizerunek w oczach innych graczy?
Jeśli osoba, której nie znasz, przyglądałaby się Tobie grającemu w pokera, jak by Cię opisała? Może sam myślisz o sobie jako o opanowanym, średnioagresywnym, pewnym siebie graczu. Co jednak na ten temat powiedzieliby inni gracze przyglądający się Twojemu stylowi? Uniknij w tym miejscu odpowiedzi „Skąd mam wiedzieć?”, tylko spróbuj odgadnąć opinię rywali.
7. Jak chciałbyś się zachowywać przy stole?
Jeśli miałbyś opisać zachowanie najlepszych graczy na świecie, jak przedstawiłbyś ich postępowanie w poniższych sytuacjach? Jak reaguje najlepszy gracz po wygranym rozdaniu, jak wytłumaczy się po sprzedanym suckoucie? Czy taki zawodnik siedziałby przy stole godzinami bez żadnej reakcji na otaczające wydarzenia, czy może reagowałby zawsze w ten sam sposób niezależnie od zwycięstwa lub porażki?
Zastanów się chwilkę, jaka byłaby Twoja odpowiedź na te pytania, zanim przejdziesz do punktu nr 8.
8. Biorąc pod uwagę odpowiedzi z poprzedniego punktu, co musisz zmienić w swoim zachowaniu, aby zbliżyć się do gracza idealnego?
Czy stałbyś się bardziej opanowany przy stole niezależnie od wyniku? Może lepiej zrozumiałbyś fakt, że bad beaty są częstym elementem pokera i mniej by Cię one denerwowały? A może przestałbyś ochoczo celebrować zwycięskie pojedyncze rozdania? W końcu może przestałbyś pouczać ludzi dookoła, a zacząłbyś słuchać i wyciągać wnioski?
Jeśli Twoja odpowiedź brzmi „Nie, nic bym nie zmieniał” prawdopodobnie jesteś zbyt pobłażliwy dla siebie lub nieświadomy własnych błędów. Nawet najlepsi gracze ciągle bowiem pracują nad swoim zachowaniem przy stole.
9. Jakie bodźce sprawiają, że Twoje zachowanie różni się od ideału?
Jakie są przykłady sytuacji, które sprawiają, że zachowasz się inaczej, niż zachowałby się Twój idealny zawodnik? Może wygranie olbrzymiej puli sprawi, że z cichego, słuchającego muzyki gracza zaczniesz krzyczeć i świętować? Czy uda Ci się pozostać spokojnym w sytuacji piątego z rzędu przebicia Twojego blinda przez gracza X? A może z gracza konserwatywnego staniesz się wiele bardziej agresywny w momencie, gdy zauważysz, że masz więcej żetonów niż inni gracze?
Jeszcze raz zaznaczmy – nie potępiamy żadnego z takich zachowań, tylko pobudzamy do refleksji nad przyczynami postępowania innego niż idealne.
10. Jakie fizyczne reakcje idą w parze z tymi bodźcami?
Być może, gdy jesteś niepewny siły swojej ręki, np. nie trafiłeś nic na flopie po przebiciu preflop, siedzisz oparty w fotelu z założonymi rękami, albo delikatnie się uśmiechasz i kręcisz głową, myśląc „Znowu pudło”. Może gdy masz draw do koloru wpatrujesz się intensywniej w ręce krupiera, wypatrując czwartej karty wspólnej, aby ujrzeć ją wcześniej od przeciwnika? Może gdy mimo nieposiadania silnego układu, betując agresywnie na river, nagle zaczynasz przełykać nerwowo ślinę i lekko się trzęsiesz?
Spróbuj dostrzec te momenty, w których Twoje emocję biorą górę, a następnie zastanów się, co może być tego przyczyną i jak ją wyeliminować.
Podsumowując – zmiany w naszym zachowaniu, sposobie siedzenia przy stole, częstotliwości oddechów itd. są otwieraniem furtki przeciwnikom do odczytania, co tak naprawdę mamy w kartach. Ale zanim zneutralizujemy te błędy musimy w pełni zrozumieć, co zazwyczaj robimy i czego unikamy, grając w pokera.
Rozwijanie tej świadomości jest najczęściej trudne, gdyż najpierw musimy się zastanowić, co robimy, a później nad tym, jak widzą to nasi przeciwnicy. Jednakże odpowiedź na przedstawione wyżej dziesięć pytań powinno rozpocząć proces niezbędny do trwałej poprawy Twojej gry.
źródło: www.pokernews.com/strategy/10-steps-for-controlling-your-own-tells-27222.htm
