Pięć kluczowych różnic między Pot-Limit Omaha i No-Limit Hold’em

No-Limit Hold'em i Pot-Limit Omaha – z pozoru te odmiany są do siebie podobne. Ale jakie są różnice?

Dla wielu graczy grających w No-Limit Hold'em, Pot-Limit Omaha jest logicznym następnym wyborem gry. Z pozoru PLO jest do NLHE bardzo podobna. Jest taka sama liczba rund licytacji, na flopie pojawia się pięć kart wspólnych, wartości układów są takie same.

Zasadniczą różnicą jest jednak to, że gracz otrzymuje cztery karty własne zamiast dwóch. Najlepszy układ pięciu kart musi obejmować jego dwie (dokładnie dwie) karty własne i trzy karty wspólne. To ma ogromny wpływ na ocenę wartości ręki i na znaczenie drawów. I rzeczywiście – czasami nutsowy układ z flopa nie wystarczy, bo chcemy mieć także możliwość poprawienia naszej ręki w następnych rundach.

To tylko zarys podstawowych różnic. Oto pięć najważniejszych:

1. Brak zdecydowanej przewagi przed flopem w PLO

Jeśli zagrasz all in w NLHE z AA i zostaniesz sprawdzony przez gracza mającego KK, jesteś zdecydowanym faworytem (ponad 4 do 1). Mając asy jesteś zdecydowanym faworytem przeciwko każdej innej ręce w sytuacji, kiedy doszło do all inów przed flopem. W NLHE jest wiele rozdań, w których jedna ręka jest zdominowana przez inną.

2. Musisz tworzyć lepsze układy w PLO

Z czterech kart gracz ma sześć różnych kombinacji dwóch kart, których użyje do stworzenia najlepszego układu. To drastycznie zmienia wartość ręki, ponieważ wszystkie te kombinacje oznaczają więcej rąk, które trzeba pokonać.

Skompletowane dwie pary lub strit bardzo często będą najlepszą ręką w NLHE, ale w PLO takie ręce często przegrywają. Zwłaszcza jeśli board jest sparowany bądź znajdują się na nim trzy karty w jednym kolorze istnieje spore ryzyko, że ktoś ma układ lepszy od dwóch par czy strita.

3. Drawy mogą być lepsze od już skompletowanych rąk w PLO

Ta jedna z mniej oczywistych różnic może być zaskakująca dla graczy początkujących. Na flopie możesz mieć nutsa, jednak on wciąż może być niewystarczający biorąc pod uwagę dwie karty, które jeszcze się pojawią.

Załóżmy, że masz T T 9 2 a flop to Q 8 J , co daje Ci strita od ósemki do damy. Nie bądź zbyt podekscytowany, gdyż gracz, który ma flush draw i draw do lepszego strita może Cię pokonać. Gracz z kartami własnymi A K 7 T miałby prawie 63% szans na wygranie, gdyby w rozdaniu nastąpiły all iny po flopie.

4. Format pot-limit oznacza więcej decyzji po flopie

O ile gracz nie jest shortstackiem, to zazwyczaj nie może po prostu wrzucić all ina przed flopem. Raczej musi się w tym przypadku zdarzyć ciąg raise, re-raise, re-re-raise, all in. W rezultacie jest bardzo wielu graczy przyklejonych do flopa, gotowych sprawdzić podbicie i zobaczyć, jak rozwinie się sytuacja. Gracze przyzwyczajeni do gry w NLHE na krótkich stackach mogą mieć problemy z odnalezieniem się w PLO, gdzie większość rozgrywanych rąk wymaga umiejętności gry po flopie.

5. Pozycja jest jeszcze ważniejsza w PLO

Mając pozycję masz dodatkową informację, kiedy przychodzi Twoja kolej – wiesz już, co przeciwnik zdecydował się zrobić. Ma to znaczenie w większości odmian pokera, w szczególności w PLO.

Licytacja pot-limit utrudnia graczom wyrzucenie przeciwników z rozdania, a jednocześnie pomaga ostatniej osobie do decyzji kontrolować pulę. Dzięki temu można stracić mniej, a wygrać więcej. Wielu doświadczonych graczy nie chce angażować się w pulę bez pozycji nawet z dobrymi – patrząc z perspektywy NLHE – rękoma, jak również nie chcą sprawdzać podbić będąc na blindach.

Są również jeszcze inne różnice, na przykład Omaha jest grą bardziej loose i co za tym idzie wariancja jest o wiele większa.

I jeszcze na koniec mała zagadka – ile outów ma każdy z graczy w poniższej sytuacji? Odpowiedzi wpisujcie w komentarzach.

_{źródło: http://www.pokernews.com/strategy/five-key-differences-between-pot-limit-omaha-no-limit-holdem-25764.htm}