Umiejętność zidentyfikowania błędów w swojej grze jest krokiem w stronę wyeliminowania ich. Dzięki temu przestaniesz być graczem przegrywającym lub wychodzącym na zero, a zaczniesz w końcu wygrywać. W artykule tym znajdziesz dziesięć podstawowych błędów, które popełniają początkujący i średnio-zaawansowani gracze.
1. Pozwalają, by ego brało górę nad rozsądkiem
Zdecydowanie zbyt często słabi gracze poświęcają potencjalne zyski, ponieważ chcą coś udowodnić innym graczom przy stole. Dla nich ważniejsze jest, by dobrze „wyglądać”, aniżeli podjąć logiczną decyzję.
Tego typu gracze często sprawdzą, betują lub podbiją zamiast spasować lub czekać tylko dlatego, że nie chcą wyglądać na słabych, chociaż zdają sobie sprawę z tego, że prawidłowa jest bardziej pasywna akcja. Słabi gracze znajdują wiele sposobów, by ego przyćmiło ich właściwy osąd.
2. Zbyt często wydaje im się, że „on prawdopodobnie blefuje”
Przegrywający gracze często przegrywają, ponieważ nie mogą oprzeć się myślom, że ich przeciwnik może wyblefować ich z puli. Solidna gra potrzebuje dowodów na możliwy blef, a przegrywająca strategia zbyt często zastępuje dobrze umotywowany fold notorycznym brakiem wiary i/lub chęcią sprawdzenia.
3. Są za mało agresywni z dominującą ręką
Wygrywająca strategia wymaga agresji. Przegrywający gracze nie rozumieją tego i często czekają zamiast betować lub betują zbyt mało, dając rywalom odpowiednią cenę do prawidłowego sprawdzenia. Słabi gracze również zbyt rzadko raisują lub re-raisują na agresję przeciwnika. Zmniejszają w ten sposób swój zysk, gdy mają silniejszą od niego rękę.
4. Za mało blefują
Wyraźny sygnał słabości, a przy okazji braku umiejętności pokerzysty, to namacalna niechęć do blefowania. Niektórzy nawet z dumą mówią „Nigdy nie blefuję!” każdemu, kto chce o tym słuchać. O ile mechaniczna gra tight może pozwolić ci wygrać pieniądze przeciwko najsłabszym z początkujących, to gra bez blefów jest najłatwiejszym zachowaniem do wykorzystania przez rywali.
5. Mówią „co do diabła”, a potem sprawdzają
Fatalizm i przeświadczenie o własnym pechu to cechy typowe dla słabych graczy. Potrafią oni torpedować każdą okazję, która pojawia się na ich drodze, oddając swój los w ręce „pokerowych bogów”. Zamiast poświęcać czas i energię mentalną by ustalić, czy dana akcja ma sens, oni z rezygnacją sprawdzają duży bet i liczą, że wszystko się uda.
6. Zbyt często polegają na przeczuciach
Zdarzyło wam się słyszeć kogoś mówiącego „Czuję, że mam dzisiaj szczęście”, po czym sprawdzającego, betującego lub raisującego? Jeżeli mówi to szczerze, to jest to pewny znak, że jest przegrywającym pokerzystą wierzącym, że jakaś siła wyższa sprawi, że prawdopodobieństwo sukcesu lub porażki zniknie.
Uważaj jednak, ponieważ dobry gracz może zachować się w ten sposób, chcąc uśpić twoją czujność.
Słabi gracze nie wygrywają, ponieważ więcej czasu poświęcają na próby oceny swojego szczęścia niż na to, co w danym momencie jest dobrym lub złym zagraniem.
7. Przeceniają swój kapitał
Regularna gra ze zbyt małym bankrollem jest wskaźnikiem prawdopodobnej porażki. Brak odpowiedniego kapitału sprawia, że pojawia się strach przed betowaniem i sprawdzaniem betów, co sabotuje optymalną grę. Co prawda niektóre strategie gry na short stacku mogą być opłacalne, to gra na short stacku, ponieważ brakuje ci kapitału na większy stack, zwykle cechuje się strachem źle wpływającym na dobrą grę.
8. Spodziewają się porażki
Słabi gracze potrafią osiągnąć ten cel w stu procentach. Jeżeli idą grać w pokera mając 100$, których stratę zakładają, to tak właśnie się stanie.
9. Grają zbyt długo
Słabym graczom brakuje dyscypliny, by zakończyć grę, która z różnych powodów stała się dla nich wybitnie nieopłacalna. Czasem wierzą po prostu, że opuści ich pech i zaczną wygrywać. Innym razem wierzą, że grają lepiej, niż jest to w rzeczywistości. A czasem ich brak umiejętności by wstać i odejść od stołu powoduje, że ich błędy się mnożą, co tylko zwiększa ich straty. I grają dalej, choć cała logika mówi, że powinni przestać. Tego typu zachowanie sprawia, że zwykłe, przegrane sesje stają się gigantycznymi porażkami.
10. Nie robią dobrej selekcji gier
Gra grze nie jest sobie równa. Słaby gracz nie zwraca jednak na to uwagi i siada na pierwszym lepszym dostępnym miejscu. A potem popełniają błąd zostając w tym miejscu, chociaż obok pojawiają się o wiele lepsze okazje.
„Doskonałość w No-Limit Holdem” Jonathana Little’a – dlaczego warto ją mieć?
