Zachary Elwood to nie tylko były profesjonalny pokerzysta, ale też ekspert w dziedzinie psychologii pokera. Pokerowe telle nie mają przed nim żadnych tajemnic. Na szczęście swoją wiedzą dzieli się na swoim blogu, w licznych artykułach, a także książkach. Oto dziesięć jego zdaniem najbardziej przydatnych pokerowych tellów, od których warto zacząć ich naukę.
1. Obronne bawienie się żetonami
Tell ten ma miejsce, gdy czekający na akcję gracz bawi się żetonami w taki sposób, jakby sugerował, że jest zainteresowany sprawdzeniem lub betowaniem. Prawie zawsze będzie to obronne zachowanie, wykonywane ze słabą lub średnią ręką, żeby zniechęcić rywala do betowania.
Oczywistym przykładem tego zachowania jest sytuacja, w której na riverze czekający na akcję gracz łapie żetony i popycha je delikatnie w stronę środka stołu. Tak, jakby był gotowy sprawdzić bet. Jednak obronna zabawa żetonami może być o wiele bardziej subtelna. Gracz może położyć rękę na lub obok żetonów, żeby lekko zasugerować swoje zainteresowanie betem lub callem.
Gracze, którzy przejawiają takie działania (podobnie jak inne defensywne zachowania), z pewnością są zdolni do calla lub folda. Ale im większy zrobisz bet, tym większe prawdopodobieństwo, że rywal spasuje. W grach Fixed Limit zobaczysz wiele tego typu zachowań, po których nastąpi call, ponieważ bety są mniejsze. Jednak w grach typu No Limit tego typu tell częściej będzie zwiastował fold.
Chociaż rywal może sprawdzić twój bet lub spasować, to najważniejsze w tym zachowaniu jest to, że jeżeli jesteś w miarę pewien, że rywal wykonuje obronny tell, to raise z jego strony jest bardzo mało prawdopodobny. A skoro tak, to możesz value betować z rękami, z którymi w innym wypadku zwykle być tylko checkował.
2. Bezruch kontra swobodne ruchy
Niektórzy gracze wykazują wyraźnie różne postawy fizyczne po tym, gdy wykonują znaczące bety. Ogólnie blefujący pokerzyści zwykle zachowują większy bezruch niż gracze betujący z silną ręką. Zachowanie to ma związek z instynktownym „zamieraniem” i unikaniem bycia zauważonym, gdy coś nam zagraża.
Pamiętaj jednak, że jest to ogólna tendencja. Powinieneś więc podejmować swoje decyzje z uwzględnieniem tych tellów tylko wtedy, gdy jesteś pewien, że są one właściwe dla danego gracza.
Najczęściej najbardziej wartościowym sposobem, w jaki ten wzór się pojawia, to niewielkie, dosyć subtelne ruchy ciała. Powiedzmy na przykład, że widziałeś, jak gracz robił dwa duże bety na riverze z silnymi rękami. Za każdym razem zauważyłeś, że wykonywał wtedy dużo zrelaksowanych ruchów: bawił się żetonami, naciągał szyję, przesuwał dłońmi po krawędzi stołu, jego wzrok przesuwał się od kart na rywala i z powrotem… Później patrzyłeś na tego gracza, gdy robił duży blef. Tym razem ze stoickim spokojem wpatrywał się w karty na stole, a jego ciało prawie się nie poruszało. To całkiem możliwe, że gracz ten wykazuje właśnie takie tendencje. Powinieneś więc zapamiętać to i dalej studiować jego zachowanie po betowaniu.
3. Natychmiastowy call
Ze wszystkich czasowych tellów, natychmiastowe calle są najprawdopodobniej najbardziej użyteczne – i to zarówno online, jak i w pokerze live. Gdy gracz natychmiast sprawdza bet, oznacza to, że równie szybko wykluczył możliwość zrobienia raise’a. A ponieważ gracze z silnymi rękami często skupiają się na wyciągnięciu z nich maksymalnej wartości, natychmiastowy call oznacza, że mało jest prawdopodobieństwo, żeby rywal miał naprawdę silną rękę. Jeżeli gracz ma silną rękę i zdecyduje się sprawdzić, to zwykle będzie potrzebował kilku sekund, żeby podjąć tę decyzję. Dlatego też natychmiastowe calle zwykle oznaczają rękę o średniej sile.
Natychmiastowe calle są najbardziej przydatne preflop i na flopie, ponieważ to wtedy bety są na tyle niewielkie, że gracze są w stanie szybko je sprawdzać. Na turnie bety są już większe, dlatego też gracze będą potrzebować trochę więcej czasu na decyzję bez względu na to jakie karty mają.
Natychmiastowe calle moga też wykluczyć silne drawy u rywala. Na przykład gracz od razu sprawdzający bet na flopie JT5 raczej nie ma drawu do koloru z asem lub nawet KQ. Większość pokerzystów z silnymi drawami przynajmniej rozważyłoby raise w takiej sytuacji – nawet, gdyby ostatecznie tylko sprawdzili.
Jeżeli blefujesz i rywal natychmiast cię sprawdza, może zachęcić cię to do blefu na kolejnej ulicy. Z kolei jeżeli betujesz z silną ręką i rywal natychmiast robi call, może to oznaczać, że na kolejnej ulicy spasuje na kolejny średniej wielkości bet. W tym przypadku powinieneś wziąć to pod uwagę i zmniejszyć bet sizing, a może nawet tylko czekać.
4. Natychmiastowy bet
Natychmiastowe bety to drugie najbardziej przydatne zachowanie w kontekście czasu. Dlaczego? Ponieważ większość pokerzystów zwykle szybciej gra blefując niż mając silne ręce. Dzieje się tak z kilku powodów:
Natychmiastowy, przyzwoitej wielkości bet oznacza zwykle spolaryzowany zakres (silną lub słabą rękę). Z rękami o średniej sile gracze zwykle myślą o najlepszej możliwej strategii (czy betować, ile betować itd.). Dlatego natychmiastowe, pokaźne bety są najczęściej blefami lub silnymi rękami. W większości przypadków trudniej jest mieć silną niż słabą rękę, dlatego też możemy się lekko skłaniać w stronę, że rywal blefuje.
Z silnymi rękami gracze zwykle skupiają się na tym, by zmaksymalizować wartość i rozegrać ją w jak najlepszy sposób. Oznacza to, że naturalne dla gracza z silną ręką jest zastanowienie się na temat strategii i bet-sizingu.
Blefujący gracze nie mają nad czym myśleć. W takiej sytuacji pokerzysta wie po prostu, że musi zrobić przyzwoity bet. Często blefujący gracz już na poprzedniej ulicy zadecydował, że teraz będzie blefował, jeżeli nie złapie pomocy na boardzie. Ma swój plan, a to oznacza, że natychmiastowy bet jest po prostu jego wykonaniem. Sprawdza się to szczególnie w przypadku agresorów w danym rozdaniu.
Blefujący gracze mają motywację, by wyglądać na pewnych siebie, a jednym ze sposobów, by to osiągnąć, jest betowanie bez większego zawahania. Z drugiej strony gracze z silnymi rękami mogą chcieć wyglądać na niepewnych.
Ale nawet biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, powinieneś pamiętać, że jest to tylko ogólna tendencja, która nie jest jakoś wybitnie rzetelna. Wszyscy widzieliśmy pokerzystów robiących natychmiastowe bety z silnymi rękami, sami na pewno też je robiliśmy. Jednak wiedza o tym może pomóc ci zauważyć graczy, którzy faktycznie podążają za tym wzorcem.
Ponadto bycie świadomym tego ogólnego wzorca zachowania może pomóc ci podjąć decyzje w granicznych sytuacjach. Jeśli np. rywal betuje na riverze, a call i fold wydają się równymi ze strategicznego punktu widzenia zagraniami, możesz wykorzystać natychmiastowość beta rywala jako sposób na rozstrzygnięcie tego remisu.
5. Kontakt wzrokowy po betowaniu
Stara wiedza na temat pokerowych telli mówi, że jeśli gracz wpatruje się w ciebie po betowaniu, to najprawdopodobniej blefuje. Tłumaczone jest to tym, że w ten sposób stara się onieśmielić cię, żebyś nie zrobił calla. Prawda jest jednak nieco bardziej skomplikowana. Są dwa główne wzory zachowań dotyczące kontaktu wzrokowego, na które trzeba uważać:
Wzór 1: Nawiązywanie kontaktu wzrokowego po betowaniu z silną ręką (z powodu odprężenia i braku strachu przed interakcją). Unikanie kontaktu wzrokowego po blefowaniu (z powodu niepokoju i chęci uniknięcia „obserwacji” rywala).
Wzór 2: Unikanie kontaktu wzrokowego po betowaniu z silną ręką (z powodu chęci wyglądania na „słabego”). Nawiązywanie kontaktu wzrokowego po blefowaniu (z powodu chęci wyglądania na „silnego”.)
Zauważ, że są to dokładnie dwa przeciwne wzorce zachowań.
Pokazuje to możliwy stopień skomplikowania tego typu zachowań. I ogólnie zachowania. Niektórzy gracze nie będą mieli żadnych widocznych wzorów związanych z kontaktem wzrokowym. Jednak niektórzy będą wykazywali jeden z powyższych wzorów, dlatego warto im się przyglądać.
Pierwszy wzór jest bardziej powszechny pośród rekreacyjnych graczy. Powodem tego jest fakt, że gracze ci chętniej wchodzą w interakcje z rywalami, gdy mają silne ręce. Zwłaszcza, gdy ich bet kończy akcję (wchodzą all in). Interakcja ta często przybiera formę właśnie zwiększonego kontaktu wzrokowego. Większość rekreacyjnych gracz blefując nie chce się wystawiać na analizę rywala, dlatego unikają wtedy kontaktu wzrokowego.
Warto zauważyć, że łatwiej jest zauważyć zachowania związane z kontaktem wzrokowym, gdy siedzisz na wprost danego gracza. Powód jest prosty: siedzenie naprzeciwko siebie naturalnie prowadzi do częstszego patrzenia się na osobę po drugiej stronie. Jeżeli gracze siedzą obok siebie, takie zachowania należą do bardzo rzadkich.
Zachary Elwood od 2010 roku prowadzi bloga na temat pokerowych tellów. W 2012 roku wydał swoją pierwszą książkę, „Reading Poker Tells”, która z miejsca stała się hitem. Po niej pojawiły się jeszcze dwie pozycje: „Verbal Poker Tells” skupiająca się na tellach werbalnych, a także „Exploiting Poker Tells”, w której znajdziemy ponad 140 rozdań razem z praktycznym zastosowaniem pokerowych tellów.
Zachary Elwood był również konsultantem dwóch członków November Nine. Jest także twórcą serii wideo na temat pokerowych tellów „Reading Poker Tells”.
The Mental Game of Poker 2 – recenzja
