10 lat Poker Players Championship

Turniej WSOP Poker Players Championship to jeden z najważniejszych i najbardziej prestiżowych turniejów na świecie. Niektórzy uważają, że to właśnie jego zwycięzca powinien nosić tytuł nieoficjalnego, pokerowego mistrza świata.

Wysokie wpisowe wynoszące $50,000 i wiele odmian pokera, które trzeba opanować powoduje, że na starcie staje niewielka, mocno wyselekcjonowana stawka najlepszych pokerzystów na świecie. W tej chwili w Las Vegas trwa właśnie dziesiąta już edycja Poker Players Championship. Zanim poznamy tegorocznego zwycięzcę przyjrzyjmy się krótkiej historii tego turnieju. Historii niezwykle ciekawej, bowiem dzisiaj turniej ten wygląda zupełnie inaczej niż w 2006 roku, gdy rozegrano jego pierwszą edycję.

2006 rok – debiut Poker Players Championship

W 2006 roku po raz pierwszy rozegrano turniej Poker Players Championship z wpisowym $50,000. Wtedy turniej rozgrywany był w formule H.O.R.S.E do stołu finałowego, a już finałowa potyczka to był tylko No Limit Holdem. Decydowały o tym względy relacji telewizyjnej, uznano po prostu, że NL Holdem dużo lepiej nadaje się do telewizji niż mniej zrozumiały dla postronnych widzów H.O.R.S.E.

W pierwszym turnieju zagrało aż 143 zawodników, a zwyciężyła jedna z największych legend pokera, czyli Chip Reese (na zdjęciu).

TOP-5 Turnieju:

• 1 miejsce – Chip Reeese – $1,716,000
• 2 miejsce – Andy Bloch – $1,029,000
• 3 miejsce – Phil Ivey – $617,760
• 4 miejsce – Jim Bechtel – $549,120
• 5 miejsce – TJ Cloutier – $480,480

2007 rok – Największa wygrana

W 2007 roku ponownie turniej rozgrywany był w formule H.O.R.S.E, ale tym razem postanowiono już nie zmieniać gry w czasie finałowej rozgrywki. Pomimo więc relacji telewizyjnej do ostatniego rozdania turnieju grano H.O.R.S.E.

Na starcie stanęło 148 zawodników, a na zwycięzcę czekało ponad 2,2 miliona dolarów, co do dzisiaj jest rekordową wygraną w Poker Players Championship.

Zwycięzcą został kolejny weteran pokerowych scen Freddy Deeb, który w heads-upie pokonał Bruno Fitoussiego. Sam finał był prawdziwym maratonem i trwał ponad 15 godzin.

TOP-5:

• 1 miejsce – Freddy Deeb – $2,276,832
• 2 miejsce – Bruno Fitoussi – $1,278,720
• 3 miejsce – John Hanson – $852,480
• 4 miejsce – Ammon Filippi – $586,080
• 5 miejsce – Kenny Tran – $444,000

2008 rok – Trofeum im. Chip Reese'a i pijany Scotty Nguyen

Pod koniec 2007 roku zmarł Chip Reese, czyli legenda pokera oraz pierwszy zwycięzca Poker Players Championship. Aby uhonorować pamięć tego genialnego pokerzysty postanowiono, że od 2008 roku walka toczyć się będzie o trofeum jego imienia.

Tym razem nie zmieniono nic w zasadach, a więc ponownie mieliśmy H.O.R.S.E przez cały czas trwania turnieju.

Ciekawostką jest fakt, że frekwencja była identyczna jak rok wcześniej i na starcie ponownie stanęło 148 zawodników. Jednak w związku ze zmianą sposobu dzielenia puli nagród na zwycięzcę tym razem czekały niecałe dwa miliony dolarów.

Finał tego turnieju również przejdzie do historii, ze względu na osobę późniejszego zwycięzcy Scotty Nguyena, którego zachowanie w czasie finałowej rozgrywki odbiegało od ogólnie przyjętych standardów. Scotty grał po wpływem alkoholu i pomimo tego, że w turnieju zwyciężył to na dość długo łatka alkoholowego awanturnika ciążyła na jego osobie.

Scotty Nguyen wygrywając ten turniej został też pierwszym graczem, który mógł pochwalić się wygranymi w dwóch najważniejszych turniejach pokerowych na świecie: w 1996 roku wygrał WSOP Main Event, a w 2008 roku triumfował w Poker Players Championship.

TOP-5:

• 1 miejsce – Scotty Nguyen – $1,989,120
• 2 miejsce – Michael DeMichele – $1,243,200
• 3 miejsce – Erick Lindgren – $781,440
• 4 miejsce – Matt Glantz – $568,320
• 5 miejsce – Lyle Berman – $444,000

2009 rok – Brak telewizji i spadek frekwencji

W 2009 roku pozostał format H.O.R.S.E przez cały czas trwania turnieju, ale tym razem po raz pierwszy nie było relacji telewizyjnej z finałowej rozgrywki. Zapewne to miało wpływ na wyraźny spadek frekwencji, bowiem przy stołach pojawiło się tylko 95 zawodników.

Po 20-godzinnym finale zwyciężył David Bach. Ciekawostką jest fakt, że dla Bacha była to pierwsza bransoletka WSOP w karierze. Został on w ten sposób pierwszym w historii graczem, który swój pierwszy triumf na WSOP świętował w tym prestiżowym evencie.

TOP-5:

• 1 miejsce – David Bach – $1,276,802
• 2 miejsce – John Hanson – $789,199
• 3 miejsce – Erik Sagstrom – $522,394
• 4 miejsce – Vitaly Lunkin – $368,813
• 5 miejsce – Huck Seed – $276,610

2010 rok – 8-Game i powrót telewizji

2010 rok przyniósł kilka istotnych zmian. Format turnieju zmieniono na 8-Game, do odmian występujących w H.O.R.S.E dodano NL Holdem, PL Omaha, 2-7 Triple Draw.

Do turnieju powróciła też telewizja ESPN z relacją z finału i powrócono również do pomysłu, aby stół finałowy rozgrywany był tylko w formule No Limit Holdem. Powrót telewizji sprawił wzrost frekwencji i przy stołach pojawiło się tym razem 116 zawodników.

Zwycięzcą został Michael Mizrachi i śmiało można powiedzieć, że chociaż był on już znanym zawodnikiem, to wygrywając ten turniej i zdobywając swoją pierwszą bransoletkę WSOP dopiero od tego momentu eksplodowała jego fantastyczna kariera.

Ciekawostką jest też fakt, że w TOP-5 turnieju mieliśmy dwóch braci: Michaela i Roberta Mizrachich.

TOP-5:

• 1 miejsce – Michael Mizrachi – $1,559,046
• 2 miejsce – Vladimir Schemelev – $963,375
• 3 miejsce – David Oppenheim – $603,348
• 4 miejsce – John Juanda – $436,865
• 5 miejsce – Robert Mizrachi – $341,429

2011 rok – Phil Hellmuth o włos od wygranej

Tym razem obyło się bez zmian organizacyjnych. Po raz drugi mieliśmy więc 8-Game i finał tylko w NL Holdem, obecna też była telewizja ESPN, a frekwencja ponownie poszła w górę i tym razem przy stołach zasiadło 128 zawodników.

Finał wzbudził wielkie zainteresowanie ze względu na osobę Phila Hellmutha, który walczył o swoją dwunastą bransoletkę WSOP. Heads-Up z Brianem Rastem Hellmuth rozpoczynał z przewagą 5-1. Wydawało się, że nic nie może odebrać mu zwycięstwa, ale jak się miało okazać to nie był dzień Hellmutha. Najpierw dwukrotnie podwoił on rywala mając flush draw, który się nie skompletował. Za trzecim razem z flush drawem Hellmuth znalazł się już na all-inie i ponownie nie udało mu się złapać koloru. W tych niesamowitych okolicznościach Brian Rast wygrał swoją drugą bransoletkę tamtego WSOP.

TOP-5:

• 1 miejsce – Brian Rast – $1,720,328
• 2 miejsce – Phil Hellmuth – $1,063,034
• 3 miejsce – Minh Ly – $665,763
• 4 miejsce – Owais Ahmed – $482,058
• 5 miejsce – Matt Glantz – $376,750

2012 rok – Dublet Michaela Mizrachi

ESPN ponownie wycofał się z pokazywania finału, a więc tym razem po raz pierwszy mieliśmy format 8-Game przez cały czas trwania turnieju. Spadła też nieco frekwencja, bowiem tym razem w turnieju zagrało 108 zawodników.

W decydujących rozdaniach spotkało się dwóch zawodników, którzy już odnosili sukcesy w Poker Players Championship oraz młody Chris Klodnicki. Jego przeciwnikami byli Andy Bloch, czyli przegrany z heads-upa w 2006 roku oraz Michael Mizrachi – zwycięzca Poker Players Championship z 2010 roku.

Andy Bloch skończył grę na trzecim miejscu, a w heads-upie Mizrachi nie miał problemów z pokonaniem Klodnickiego. W ten sposób Mizrachi przeszedł do historii zostając pierwszym i jak na razie jedynym graczem, który w tym prestiżowym turnieju wygrywał dwukrotnie.

TOP-5:

• 1 miejsce – Michael Mizrachi – $1,451,527
• 2 miejsce – Chris Klodnicki – $896,935
• 3 miejsce – Andy Bloch – $561,738
• 4 miejsce – Luke Schwartz – $406,736
• 5 miejsce – Roland Israelashvili – $317,882

2013 rok – wygrana Matta Ashtona i wzrost frekwencji

Wszystko pozostało bez zmian, a więc 8-Game przez cały turniej i brak telewizyjnej relacji z finału. Frekwencja poszła jednak dość znacząco w górę, przy stołach pojawiło się 132 zawodników (najwyższa frekwencja od 2008 roku).

W finale pojawili się gracze, którzy do tej pory w Poker Players Championship nie odgrywali większej roli (tylko Minh Ly grał wcześniej w finale tego turnieju). Najlepszym okazał się Matt Ashton, który zaliczał w 2013 roku fantastyczne występy na WSOP, a stół finałowy Poker Player Championship był jego czwartym finałem na WSOP w 2013 roku.

TOP-5:

• 1 miejsce – Matt Ashton – $1,774,089
• 2 miejsce – Don Nguyen – $1,096,254
• 3 miejsce – John Hennigan – $686,568
• 4 miejsce – David Benyamine – $497,122
• 5 miejsce – George Danzer – $388,523

2014 rok – John Hennigan w końcu na szczycie

Format turnieju pozostał bez zmian, ale znacząco spadła frekwencja i przy stołach pojawiło się tylko 102 pokerzystów.

W 2012 roku John Hennigan zajął w Poker Players Championship 12 miejsce, w 2013 roku doszedł już do trzeciej pozycji i w końcu w 2014 roku udowodnił swoją klasę i wszechstronność i w pełni zasłużenie triumfował. W heads-upie przeciwnikiem Hennigana był Brandon Shack-Harris walczący o tytuł WSOP Player of the Year.

TOP-5:

• 1 miejsce – John Hennigan – $1,517,767
• 2 miejsce – Brandon Shack-Harris – $937,975
• 3 miejsce – Jesse Martin – $594,570
• 4 miejsce – Abe Mosseri – $402,696
• 5 miejsce – Chun Lei Zhou – $286,122

2015 rok – Nowe gry i fatalna frekwencja

W tym roku postanowiono „udoskonalić” dobrze sprawdzający się format i dodano dwie nowe odmiany: NL 2-7 Draw Lowball oraz Badugi. Szczególnie dodanie tej drugiej odmiany pokera spowodowało wiele kontrowersji i protestów graczy, którzy nie byli z tego zadowoleni.

Skutkowało to bardzo mocnym spadkiem frekwencji i w tym roku na starcie stanęło tylko 84 zawodników. Zwycięzca może więc liczyć na $1,270,000 co jest najniższą wygraną w całej historii Poker Players Championship.

Po trzech dniach gry w turnieju pozostało 19 zawodników, w tym zwycięzca z 2013 roku Matt Ashton, zdobywca drugiego miejsca w 2012 Chris Klodnicki oraz Matt Glantz, który już dwukrotnie zajmował miejsca w TOP-5 Poker Players Championship.

Na podstawie: „Looking Back at 10 Years of $50,000 Poker Players Championships” – www.bluff.com