Sporo ostatnio informacji dotyczących regulacji pokerowych w Ameryce Południowej. Nie są one jednak szczególnie optymistyczne. Być może nieco lepsze nadeszły właśnie z Chile.
Kilkanaście dni temu pojawiły się informacje o reportażu Patricio Nuneza, który wyemitowany został w chilijskiej telewizji. Chociaż program dotyczył właściwie jednego z tragicznych wydarzeń w mieście San Francisco de Mostazal (strzelanina w kasynie), reporter skoncentrował się na pokerze i podziemnych grach, a społeczność graczy stała się tam kozłami ofiarnymi odpowiadającymi za zło wywołane przez dostęp do gier hazardowych.
Być może jedyną pozytywną rzeczą wynikającą z ów programu był fakt, że dziennikarz zapytał Joaquina Moralesa, który w Chile odpowiedzialny jest za nadzorowanie kasyn, jak wygląda sytuacja prawna z pokerem online. Morales powiedział, że rząd aktualnie analizuje regulacje innych krajów.
To dopiero wczesna faza, patrzymy na to, w jaki sposób sprawa pokera online rozwiązana została w innych krajach. W krajach podchodzi się do hazardu online w różny sposób, a więc przykładów jest sporo.
W Chile istnieją aktualnie legalne kasyna internetowe, ale te zwykle połączone są z kasynami naziemnymi. Nie można tak postąpić w przypadku pokera. Jest on w szarej strefie, podobnie jak w Stanach Zjednoczonych dziesięć lat temu. Nie jest więc legalny, ale też nie jest zakazany. Pokerowe firmy online reklamują się na turniejach live i kupują telewizyjne reklamy.
Społeczność bez optymizmu
Marco Sarabia, właściciel Esto Es Poker, chilijskiej telewizji pokerowej i programu na Youtube, mówi, że nie spodziewa się, aby najbliższym czasie regulacje mogły zostać wprowadzone. Mówi raczej o pięciu latach, bo rząd nie ma żadnego rozeznania w kwestiach pokera online.
Tymczasem popularność pokera w Chile rośnie w ogromnym tempie. Sukcesy graczy takich, jak Alex Manzano Ramirez stworzyły lokalny „efekt Moneymakera”. Kasyna nie nadążają za popytem na grę, co doprowadziło do powstania wielu podziemnych pokerowych klubów, które nie są mile widziane przez władze.
Sarabia zauważa, że największym problemem jest ciągle postrzeganie pokera. Politycy widzą w nim grę losową, jak ruletka, uważając, że tylko kasyna powinny mieć możliwość oferowania go. Dziennikarz wraz z społecznością starają się zmienić te stereotypy, aby poker mógł wyjść poza kasyna, co zwiększyć może jego dostępność.
