Co można wywnioskować z szybkości, z jaką rywal betuje? Zachary Elwood, specjalista od pokerowych tellów, w poniższym artykule analizuje natychmiastowe bety i ich znaczenie.
Telle oparte na timingu betowania to zachowania, które dotyczą tego, jak szybko dany gracz podejmuje decyzję na temat czekania, calla, betowania lub raisowania. Natychmiastowe bety to zachowanie, które jest najbardziej znaczące i przydatne dla pokerzysty, który wychwyci ten tell. Zanim jednak do nich przejdziemy, musimy zwrócić uwagę na kilka rzeczy.
W przypadku większości graczy, tell może być znaczący dopiero wtedy, gdy zestawimy go ze znaczącą sytuacją z przeszłości. Dlatego więc w tym artykule powinieneś założyć, że mówią o betach sporych rozmiarów. (Na przykład standardowe podbicia preflop lub c-bety raczej nie będą powodowały znaczącego dla nas zachowania. Nie są one na tyle stresujące, żeby można było wyciągać z nich rzetelne wnioski.)
Turniejowe ręce częściej mają znaczące sytuacje, ponieważ decyzje w turniejach są ważniejsze (a więc potencjalnie bardziej stresujące) niż decyzje w grach cashowych.
Rekreacyjni gracze częściej pokazują takie telle niż doświadczeni pokerzyści. Dlatego też bardziej należy ufać naszym readom na rekreacyjnych graczy.
Skoro to mamy już za sobą, to wróćmy do meritum – co oznaczają „natychmiastowe bety”? Gdy rekreacyjny gracz robi natychmiastowy bet – i jest to duży bet – zachowanie to wskazuje zwykle jedną z dwóch podstawowych rzeczy:
- Jest to bet spolaryzowany, a więc robiony z silną lub słabą ręką.
- Bardziej prawdopodobne jest, że bet ten reprezentuje słabą niż silną rękę.
Pamiętaj jednak, że są to ogólne tendencje i daleko im do 100% rzetelności. Są wzory zachowań, na których można polegać bardziej niż mniej, ale wciąż nie oznacza to, że są to bardzo silne tendencje.
Natychmiastowe bety są spolaryzowane
Dzieje się tak głównie dlatego, że z rękami o średniej sile większość graczy musi pomyśleć, zanim podejmie decyzję o zrobieniu beta. Jeśli więc natychmiast ktoś robi duży bet, najczęściej będzie to value bet lub blef, ponieważ żadna z tych opcji nie wymaga wielkiego zastanowienia.
W wywiadzie dla PokerNews, profesjonalny pokerzysta Jason Lavallee mówił o swoim callu z Q-high zrobionym na turnie i riverze przeciwko pokerzystce, która wydawała się mało doświadczona. Lavallee miał QT, a na boardzie leżały 9833K. Oto co powiedział na temat tego rozdania:
– Czekałem na turnie i ona bardzo szybko zrobiła mały bet. Mało doświadczeni gracze traca mnóstwo pieniędzy za rzadko value betując i ogólnie grając w zbyt spolaryzowany sposób. Betują zwykle z naprawdę silnymi rękami lub powietrzem, ale nigdy nie wiedzą co zrobić ze środkową częścią swojego zakresu. Gdyby więc miała na turnie 87s, a więc środkową parę, nie spodziewałbym się, że będzie szybko betować. Wolałaby najpierw zastanowić się nad tym, co powinna zrobić. A w turniejach zwykle wybierają kontrolę puli, a więc nie betowanie, a próbę jak najtańszego dotarcia do showdownu.
Kiedy więc betowała tak szybko, była to dla mnie ciekawa decyzja. Postanowiłem więc sprawdzić, co było dosyć niekonwencjonalne. Była to jednak decyzja, którą podejmuje się z potrzeby chwili. Zdecydowanie nie jest to dla mnie standardowa linia.
Na riverze pojawił się król offsuit. Czekałem, a ona znów zagrała bardzo szybko, za mniej więcej 40% puli. Ostatecznie sprawdziłem więc z QT.
Lavallee pokazał jak doświadczeni gracze wykorzystują informacje na temat zachowania. Swoje decyzje podejmują nie tylko w oparciu o zachowanie, ale łącząc wzorce zachowań z resztą informacji, włączając w to styl gry i możliwy zakres.
Natychmiastowe bety skłaniają się w stronę blefów
Chociaż ogólna tendencja wskazuje polaryzację, natychmiastowe bety bardziej skłaniają się w stronę słabych rąk i blefów. Dlaczego? Jest ku temu kilka podstawowych powodów:
Gracze z silnymi rękami powinni skupić się na idealnym bet sizingu. Ich celem jest maksymalizacja zysków, dlatego potrzebują zwykle nieco czasu, żeby ustalić idealny rozmiar beta.
Gracze ze słabymi rękami nie muszą o tym myśleć. Wiedzą, że muszą betować, ale nie skupiają się na tym za ile. Najczęściej blefujący gracz zadecydował o tym, że będzie blefował, już na poprzedniej ulicy, co dodatkowo przyspiesza jego akcję. (Szczególnie sprawdza się to w przypadku pierwotnego agresora w danym rozdaniu).
Gracze z silnymi rękami mogą chcieć wyglądać, jakby mieli jakąś decyzję do podjęcia. Mogą więc – świadomie lub nie – starać się pokazać, że dana sytuacja wymaga od nich zastanowienia.
Blefujący gracze chcą z kolei wyglądać na pewnych siebie i zdecydowanych. Szybki bet jest jednym ze sposobów, żeby to pokazać.
Jeżeli natychmiastowy bet wskazuje zwykle spolaryzowany zakres, w większości przypadków będzie w nim więcej słabych niż silnych rąk.
Od dawna znam ten wzorzec zachowania, ale dopiero kilka lat temu zobaczyłem go w pełni. Grałem w turnieju z wpisowym 300$ i jeszcze przed pierwszym rozdaniem obiecałem sobie, że przed każdą akcją będę „myślał” przez kilka sekund. Niezależnie od tego, czy będę miał oczywistą decyzję, czy też nie. Powodem tego był fakt, że czułem, że w ostatnim czasie zbyt szybko podejmuję decyzje przy stole, ale chciałem również zrównoważyć swoje telle oparte o czas betowania i stać się bardziej nieczytelnym.
Ostatecznie dotarłem do finałowej trójki turnieju. W rozdaniu, w którym odpadłem, sprawdziłem bet na turnie na sparowanym boardzie mając draw do koloru i overkarty i zamierzałem wejść all in na riverze, gdyby rywal czekał. I tak się stało: rywal czekał, a ja wszedłem all in. Zrobiłem to natychmiast. I właśnie wtedy zrozumiałem, że zagrałem tak szybko po raz pierwszy w tym turnieju. Stało się tak, ponieważ już wcześniej zaplanowałem, że będę blefował, a także miałem naprawdopodobniej nieświadomą chęć wyglądania na pewnego siebie podczas betowania. Stało się to pomimo świadomego wysiłku, żeby w każdej sytuacji czekać kilka sekund. Wtedy zrozumiałem jak ten wzór zachowania może być potężny.
Ważna rzecz: czas na myślenie ma znaczenie
Koniecznie trzeba zauważyć, że tell ten staje się tym mniej znaczący, im więcej czasu przed swoją akcją miał dany gracz. Im szybciej w kolejności nowej rundy betowania gracz będzie musiał wykonać akcję, tym bardziej rzetelny jest ten tell. Bowiem jeżeli kilku graczy przed nim będzie zastanawiało się długo nad swoim ruchem lub choćby jeden gracz będzie długo myślał, po czym zrobi check, to gracz ten miał wystarczająco dużo czasu, żeby rozważyć swoje możliwości i jego natychmiastowy bet nie będzie miał dla nas takiego znaczenia.
Zastosowanie w praktyce
Z pewnością nie jest to tell, na którym można polegać w 100%. Żaden nie jest. Wielokrotnie widzieliśmy graczy natychmiast betujących z silnymi rękami. I zapewne sami wielokrotnie to robiliśmy. Inni mogą po prostu zawsze szybko podejmować decyzje. Jednak opisany powyżej wzorzec zachowania jest ogólny i częściej sprawdza się niż się myli.
Podstawowe zastosowanie go w praktyce musi zacząć się od obserwacji danego gracza, żeby określić, czy jest to typowe dla niego zachowanie. Przypatrz się jak szybko zwykle betuje i czy szybsze bety bardziej skłaniają się w stronę słabszych rąk. Może wykazywać tę tendencję, a może jej nie wykazywać – obserwować trzeba jednak zawsze, żeby tego się dowiedzieć.
Tell ten, podobnie jak zresztą inne, przydaje się również w sytuacji, gdy „na dwoje babka wróżyła” – stoimy przed decyzją, w której dwie możliwości wydają się tak samo opłacalne. Może to być np. bet na riverze i call oraz fold mają takie samo EV. W tym przypadku można wykorzystać szybkość, z jaką rywal betował, jako rozstrzygnięcie tego remisu. Nie musimy znać tendencji rywala, ale ponieważ jest to ogólny tell, a decyzja jest bliska 50-50, to na dłuższą metę powinniśmy zyskać ufając mu. I właśnie w taki sposób większość doświadczonych pokerzystów wykorzystuje ogólne wzory zachowań: jako tie-breakery w sytuacjach, w których obie opcje wydają się równie dobre.
Zachary Elwood od 2010 roku prowadzi bloga na temat pokerowych tellów. W 2012 roku wydał swoją pierwszą książkę, „Reading Poker Tells”, która z miejsca stała się hitem. Po niej pojawiły się jeszcze dwie pozycje: „Verbal Poker Tells” skupiająca się na tellach werbalnych, a także „Exploiting Poker Tells”, w której znajdziemy ponad 140 rozdań razem z praktycznym zastosowaniem pokerowych tellów.
Zachary Elwood był również konsultantem dwóch członków November Nine. Jest także twórcą serii wideo na temat pokerowych tellów „Reading Poker Tells”.
Pokerowe teorie – Efekt Dunninga-Krugera
