Float to ważna broń w arsenale każdego aspirującego pokerzysty. Zagranie to polega na sprawdzeniu na flopie ze słabą ręką w celu wygrania puli w dalszej fazie rozdania – na przykład poprzez udany blef. Jak zatem floatować z głową? Sprawdźcie krótki poradnik przygotowany przez załogę Upswing Poker!
Kryteria udanych floatów
Żeby zagrany przez nas float miał większą szansę powodzenia, powinniśmy spełnić następujące kryteria:
- Grać w puli heads-up. Opłacalne floatowanie w kilkuosobowej puli jest niemal niemożliwe – wszak znacząco wzrasta wówczas szansa, że któryś z rywali trzyma silną rękę.
- Posiadać jakiekolwiek equity. O ile nie gramy z przeciwnikiem, który c-betuje na flopie, a potem zbyt często poddaje się na turnie, potrzebujemy choć niewielkiej szansy na skompletowanie gotowej ręki.
Przykłady floatów
Przyjrzyjmy się przykładom spotów, w których zagranie float jest jak najbardziej na miejscu. Skorzystamy z programów Flopzilla i PioSolver, które pomogą nam w wyciagnięciu odpowiednich wniosków.
1. Floatowanie z pozycją przeciw c-betowi w puli z jednym podbiciem
Cashówka na stawkach 0.5$/1$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 100$.
Fold. Hijack podbija do 2.5$. Fold. Hero sprawdza. Dwa foldy.
Flop (6.5$): 985
Hijack betuje za 4.3$. Hero sprawdza.
Turn (15.10$): 5
Hijack czeka. Hero…
Na początku zbudujmy nasz calling range na flopie.
Czy dostrzegasz pewien problem związany z tym zakresem? Powinieneś. Dlaczego? Ano dlatego, że bronimy jedynie w 45.5% przypadków, co oznacza, że blefy przeciwnika zarobią więcej pieniędzy, niż powinny – może on profitowo betować z każdą ręką w swoim range’u.
Ten przykład pokazuje, że float to nie tylko narzędzie ofensywne, ale i defensywne – chroni nas przed graczami, którzy zbyt często blefują na flopie.
Poniżej znajdziecie poprawny zakres obrony w tym spocie:
Dodaliśmy ręce KTs-KQs i ATs-AQs posiadające backdoor flush drawy. To wręcz idealne ręce do floatowania z pozycją. Powodów jest kilka:
- Mogą trafić silną top parę
- Mogą trafić drawa do koloru na turnie, a później kolor na riverze
- Mogą trafić drawa do strita na turnie, a później strita na riverze
- Mogą wygrać na showdownie (to sytuacja rzadka, choć możliwa)
Pierwsze trzy punkty sprawiają również, że ręce te są świetnymi kandydatami na opłacalny blef na turnie.
2. Floatowanie bez pozycji przeciwko c-betowi w puli z jednym podbiciem
Cashówka na stawkach 1$/2$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 200$.
Hero dostaje dwie karty na big blindzie.
Trzy foldy. Button podbija do 5$. Small blind pasuje. Hero sprawdza.
Flop (11$): 884
Hero czeka. Button betuje za 8.2$. Hero sprawdza.
Turn (27.4$): 5
Hero czeka. Button czeka.
River (27.4$): 4
Hero…
Skorzystajmy z usług solvera i zobaczmy, jak powinien wyglądać nasz floating range przeciwko zrównoważonemu betowi za 75% puli.
Granie bez pozycji sprawia, że pod względem strategicznym jesteśmy w bardzo niekorzystnej sytuacji. W tym spocie możemy opłacalnie floatować jedynie z następującymi rękoma: A5, A5, A6, A6, A7, A7, A9, A9, AT, AT, AJo, A5, A6, A7, A9, KJ, KJ, KQ, KQ, KT, K9 i Q9.
Bez pozycji będziemy floatować wszystkie Ax z backdoor flush drawem i najsilniejsze Kx z tymże drawem. To jednak zależy od tekstury boardu: im bardziej mokry board, tym rzadziej chcemy floatować, i odwrotnie – im bardziej suchy draw, tym częściej chcemy floatować.
Na riverze, w celu zrównoważenia naszych value betów, będziemy korzystać z showdown value naszych Ax i blefować z naszymi floatami z Kx i Qx. Gdybyśmy nie floatowali z tego typu rękoma, nasz zakres betów na riverze byłby niezrównoważony – zabrakłoby nam odpowiedniej ilości blefów, by zbalansować nasze value bety.
3. Floatowanie z pozycją przeciwko c-betowi w 3-betowanej puli
Cashówka na stawkach 2$/4$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 400$.
Hero dostaje dwie karty na buttonie.
Trzy foldy. Hero podbija do 10$. Small blind przebija do 36$. Jeden fold. Hero sprawdza.
Flop (76$): T84
Hero czeka. Small blind betuje za 38$. Hero sprawdza.
Tak wyglądałby nasz zakres, gdybyśmy sprawdzali jedynie z „prawdziwymi” drawami (gutshotami i lepszymi):
Jak widać, bronimy zdecydowanie za rządko, a blefy rywala – biorąc pod uwagę jego zagranie za połowę puli – muszą być udane jedynie w 33% przypadków. Spójrzmy więc, jak w tym przypadku powinien wyglądać nasz zakres przeciwko c-betowi za połowę puli:
Dodaliśmy wszystkie ręce posiadające dwie over karty i backdoor flush drawy, a także A9/K9 z takim samym drawem. Ale biorąc pod uwagę rozmiar zagrania rywala, powinniśmy floatować z jeszcze szerszym zakresem. Dlatego w tym przypadku przyłączyliśmy również wszystkie kombinacje AQ.
Zawsze powinniśmy zwracać uwagę na rozmiar beta naszego przeciwnika i zachować elastyczność. Jeśli rywal zagrałby za jedną trzecią puli, sprawdzilibyśmy również z 22, 33 oraz AJo i KQo.
4. Floatowanie bez pozycji przeciwko c-betowi w 3-betowanej puli
Cashówka 1$/2$. Gra 6-osobowa. Efektywne stacki: 200$.
Hero dostaje dwie karty na hijacku.
Jeden fold. Hero podbija do 5$. Jeden fold. Button podbija do 15$. Dwa foldy. Hero sprawdza.
Flop (33$): 884
Hero czeka. Button betuje za 16.5$. Hero sprawdza.
Na tego typu boardach pokerzysta grający z pozycją ma olbrzymią przewagę w range’u. Dlatego powinniśmy bronić ze znacznie węższym zakresem. Oto kolejna symulacja przedstawiająca zakres obrony hijacka i zakres 3-betów buttona:
Będziemy sprawdzać z wszystkimi AQs z backdoor flush drawem, 40% AJs z backdoor flush drawem, 30% ATs z backdoor flush drawem, 50% KQs z backdoor flush drawem oraz 15% KJs i KTs z backdoor flush drawami.
Będąc w 3-betowanej puli i grając bez pozycji, musimy z większą starannością wybierać ręce, z którymi floatujemy. Z trzech powodów:
- Gracz z pozycją ma dużą przewagę w equity.
- Gramy bez pozycji. Oznacza to, że zawsze musimy zagrywać jako pierwsi, co jest sytuacją niewygodną, przede wszystkim ze strategicznego punktu widzenia. Trudno będzie nam wyciągnąć wartość czy efektywnie blefować.
- Stosunek stacka do puli jest niski. Oznacza to, że spot nie jest aż tak opłacalny.
Poker Central pozwana przez swojego właściciela
