Ostatnie dni relacji z World Series of Poker były emocjonującą akcją z Main Eventu. Nie wszystkim jednak spodobało się to, w jaki sposób Antonio Esfandiari zapowiadał grę, co wywołało falę innych komentarzy. Doug Polk zabrał głos w dyskusji.
W pokerowej społeczności często pojawia się pytanie: co jest dobre, a co złe dla pokera? Ostatnio temat ten przewijał się w dyskusji dotyczącej komentarza w Main Evencie. Między innymi Scott Seiver skrytykował Antonio Esfandiariego, a z kolei Olivier Busquet stwierdził, że Norman Chad podczas całych rozgrywek wypowiadał się o pokerowej społeczności w dość negatywny sposób.
Doug Polk w swoim filmie zwrócił uwagę że cała trójka, którą widzowie mogli słyszeć podczas WSOP, spełniała swoją rolę. Pokerowy komentarz musi być prosty i angażować widza, a pod tym względem Chad, McEachern i Esfandiari radzili sobie bardzo dobrze. Ich słowa kierowane są przecież do szerszej publiczności, a nie graczy profesjonalnych.
Czy jednak pokerowy komentarz może być dobry lub zły dla pokera? Amerykanin uważa, że nie ma to wielkiego znaczenia w kontekście kondycji pokera. Niewątpliwie pozytywny dla pokera był za to występ Johna Hespa. Brytyjczyk sam fantastycznie bawił się grą w finale turnieju, zabawiając rywali i widzów. Mówił, że chciałby być zapamiętany z tego, że poker nie jest nudny.
Taka reklama dla gry jest więc ważna. Polk zadaje tutaj jednak pytanie – jaki realnie wpływ na promowanie gry będzie miał John Hesp? Anglik nie wywoła raczej pokerowego boomu pośród emerytów. Turnieju nie wygrał, a więc zainteresowanie mediów może szybko zmaleć, szczególnie że nie zapowiada się, aby John zamierzał grać wiele turniejów.
Nie ma wątpliwości, że dobry dla pokera jest Phil Hellmuth. Polk nieco żartobliwie komentuje, iż ciągle jeszcze gracze doświadczyć mogą wybuchów złości „Poker Brata”, ale to pokazuje, jak bardzo zależy mu na dobrych występach:
Myślę całkiem szczerze, że Phil Hellmuth jest absolutnie fantastyczny dla pokera. Ma 53 lata, gra w pokera od kilku dekad i rozegrał wręcz nieskończoną liczbę turniejów, wygrał najwięcej bransoletek, ale wiecie, co mnie najbardziej przekonuje? Fakt, że gra tak długo i ciągle mu na tym zależy. Wyobraźcie sobie granie w pokera przez trzy dekady i ciągłe przejmowanie się każdym rozdaniem. Phil gości w każdym programie, każdym streamie, jest cały czas bo kocha pokera i kocha rywalizację. Phil jest wspaniały dla pokera.
Nie o o wszystkich graczach można jednak powiedzieć w ten sam sposób. W zeszłym roku Main Event wygrał Qui Nguyen. Fani pokera wypowiadali się o nim w samych superlatywach. Każdemu podobała się agresywna gra i dominacja tego pokerzysty w finale. Po paru nudnych mistrzach Main Eventu Nguyen miał wnieść świeżość do gry. Polk mówi, że takie oczekiwania społeczności są jednak nieuzasadnione. Jego zdaniem o popularności pokera decyduje jego postrzeganie i powody, dla których grają zainteresowani, a nie mistrz danego turnieju, nawet jeżeli to najważniejszy turniej roku.
Co naprawdę się liczy?
Doug zauważa, że na globalną skalę znacznie mają dla pokera tylko dwie rzeczy. Pierwszą jest liczba turniejów i relacje w sieci oraz telewizji. Im więcej ciekawych eventów, im więcej turniejów na wysokie stawki, a także czasu antenowego i ludzi, którzy promują pokera na Twitchu, Youtube, tym lepiej dla samej gry. Ludzie mogą grę oglądać, zrozumieć o co w niej chodzi, a następnie samemu zdecydować, czy chcą zagrać.
Drugą kwestią jest pozytywna legislacja, czyli regulacja pokera tam, gdzie nie jest on dozwolony:
W to włączamy Amerykę. Gdyby można znowu było w niej grać, byłoby to wielkie pod względem znaczenia. Są też inne rozwijające się rynki, które chcą go regulować albo promować, aby stał się bardzo popularny, takie jak Chiny, gdzie tak naprawdę teraz nie możesz grać. Jeżeli te rynki się otworzą, to będzie wielkie.
Oczywiście te wszystkie argumenty nie znaczą to, że nie trzeba pokera promować. Trzeba to robić, ale wszystkie działania mają raczej ograniczony zasięg oddziaływania. Dlatego też nie ma co rozdzierać szat nad negatywnym komentarzem bądź artykułem, który pokera nie stawia w dobrym świetle. W globalnym kontekście takie rzeczy nie mają żadnego znaczenia.
