Wielu turniejowych graczy niepotrzebnie marnuje żetony, gdy są na short stacku. Nie dość, że są w słabej sytuacji, to jeszcze utrudniają sobie to ciężkie zadanie. Ten artykuł pomoże wam uporządkować grę na short stacku i nadrobić zaległości w tej dziedzinie do najlepszych pokerzystów.
Pierwszym miejscem, w którym trzeba zacząć, jest naprawienie popularnego błędu: otwierania ze zbyt dużą liczbą suited connectorów. Ręce te realizują swoje equity zwykle dopiero na turnie i riverze, a będąc na short stacku do ulic tych docieramy za rzadko. Z tego względu wartość tych rąk drastycznie spada, gdy jesteśmy na short stacku, dlatego trzeba wyeliminować je ze swojego zakresu open raise’a.
Mając np. 16BB na buttonie, chętniej powinniśmy otwierać z K5o niż np. 75s czy 54s. Jest to więc zupełne odwrócenie gry na deep stacku.
Powodem tej zmiany jest to, że z mniejszym stackiem możemy wchodzić all in dla wartości ze słabszymi rękami. A-high, średnie pary, słabe top pary – wszystkie te ręce zyskują na wartości, gdy mamy mały stack. K5o może być problematyczne na flopie K72 z powodu niskiego kickera, gdy mamy 100BB, ale z 16BB możemy spokojnie wejść all in.
Grając na short stacku musimy przykładać większą wagę do zachowania naszych żetonów, dlatego musimy zacieśnić swoje zakresy otwierania i skupić się na rękach, które dobrze sobie radzą po flopie na short stacku. A są to ręce z wysokimi kartami.
Open raise ze stackiem 30BB+ vs open raise ze stackiem mniejszym niż 30BB
Na początku turnieju, gdy stacki są deep, możemy otwierać z hijacka z bardzo szerokim zakresem: A2s+, A8o+, T7s+, JTo+, 22+, 43s+. Zakres ten to ok. 31% rąk. Znajduje się w nim wiele suited connectorów, ponieważ przy tej wielkości stacków możemy sobie pozwolić na blefy na wielu ulicach i gonienie drawów. Nie jest to możliwe, gdy gramy na short stacku i niskim SPR.
Będąc na short stacku, zakres otwierania z hijacka wygląda bardziej tak: A2s+, A5o, A9o+, T8s+, JTo+, 44+, 76s+. Jest to niecałe 25% rąk. Jest on bardziej tight, aczkolwiek wciąż dosyć loose. Mówimy jednak o sytuacji, gdy wciąż mamy ok. 30BB. Gdy nasz stack jest już bliżej 15BB, trzeba będzie grać znacznie bardziej tight. Najlepszym rozwiązaniem będzie wtedy korzystanie z zakresów Równowagi Nasha. Dzięki nim o wiele łatwiej jest o sukces w turniejach.
3-betowanie jako short stack
Zawsze powinniśmy zachować równowagę, gdy 3-betujemy, ale będąc na short stacku nie jest o to łatwo. Czy w ogóle powinniśmy mieć zakres 3-bet/fold przy 20BB?
Odpowiedź jest tylko jedna: tak!
Im bliżej jesteśmy 15BB, tym rzadziej możemy 3-betować. Chcemy jednak móc zrobić 3-bet/call z silnymi rękami, zamiast tylko wchodzić all in z całym naszym zakresem. Opracowanie zakresu 3-betowania na short stacku jest podobne do opracowania zakresu raise/fold. Chcemy 3-betować z bardzo spolaryzowanym zakresem, a nasz zakres value chcemy zrównoważyć rękami mającymi dobry potencjał jako blokery.
Przykład: blindy wynoszą 500/1.000-100. Efektywne stacki wynoszą 20.000 żetonów. Dostajemy A9 na buttonie. 3 foldy. Locjack otwiera za 2.200. 2 foldy. Co robimy?
Flat call nie wchodzi w grę. Ciężko byłoby zrealizować equity naszej ręki, a poza tym zawsze istnieje szansa, że któryś z blindów zrobi squeeze. A9o jest na granicy wejścia all in z 20BB przeciwko raisowi z lojacka, ale jest jeszcze lepsza opcja. Ta ręka jest idealna dla naszego zakresu 3-bet/fold, ponieważ blokuje dużą liczbę z możliwych rąk rywala (AA, AK, AQ, AJ) i może trafić chociaż top parę, gdy dostaniemy call.
Podsumowanie
Im więcej grasz turniejów, tym bardziej musisz zacząć myśleć o tym, jak zmienia się twój zakres w sytuacji, gdy twój stack robi się coraz mniejszy. Powyższe wskazówki bardzo ci w tym pomogą, ale od samego początku musisz zapamiętać jedną rzecz: im mniejszy stack, tym bardziej tight trzeba grać, ale nie oznacza to, że masz rezygnować z agresywnej gry, gdy pojawia się do tego dobra sytuacja!
Doug Polk ogłasza, że kończy z grą w pokera
