4-bet to pokerowe zagranie, które wymaga nie lada wprawy. Początkujący gracze często w ogóle je pomijają lub stosują je mając tylko nutsa. Ten sposób gry jest jednak bardzo łatwy do wykorzystania, dlatego trzeba nauczyć się stosować 4-bety również w innych sytuacjach. Z tego tekstu dowiesz się, jak to zrobić.
Big blind uważany jest za pierwszy bet w rozdaniu, dlatego pierwszy raise jest 2-betem. Re-raise w takiej sytuacji to 3-bet, a więc re-raise 3-beta jest 4-betem. I tak dalej.
4-betowanie ma zwykle miejsce w sytuacjach preflop. Poniżej znajdziecie wszystkie niezbędne informacje, jakie musicie mieć w kontekście 4-betowania. Jaka jest ogólna strategia, rekomendowany bet sizing, gra po flopie?
Podstawowa strategia 4-betowania
Na początek musisz zrozumieć podstawowe powody, dla których powinieneś 4-betować:
1. Dla wartości: Żeby wyciągnąć wartość ze słabszych rąk.
2. W formie blefu: Żeby zrównoważyć swój value range, by nie być łatwym do exploitowania, gdybyś 4-betował tylko z premium rękami.
3. Żeby ukraść pulę: Często jest w puli sporo „martwych pieniędzy”, które można wygrać 4-betując w sytuacji, gdy w puli jest kilku graczy, a ty myślisz, że 3-betujący jest słaby i często spasuje.
4. Żeby pozbawić rywala equity: Podobnie, jak w poprzednim punkcie, jeżeli możesz zmusić rywala do foldu preflop, realizujesz 100% swojego equity, jednocześnie pozbawiając rywala jakiegokolwiek equity.
5. Żeby izolować rywali: Twoje ręce zachowają swoje największe equity preflop, jeżeli uda ci się wejść do gry tylko z jednym rywalem. Na przykład AA w puli z 6 graczami wygra tylko w 25% przypadków, ale w heads up jest już ogromny faworytem, który na zwycięstwo może liczyć w 80% przypadków.
Kolejnym krokiem na drodze do zrozumienia podstaw strategii 4-betowania, jest przypisanie zakresu rąk, z jakim rywal mógłby 3-betować.
Zacznij od odpowiedzi na dwa poniższe pytania:
1. Z jakim zakresem rywal 3-betuje? Odpowiedź w dużej mierze zależeć będzie od typu gracza i pozycji wszystkich w rozdaniu.
2. Z jakim zakresem rywal będzie kontynuował grę przeciwko naszemu 4-betowi (callując lub raisując nasz 4-bet)? Odpowiedź pomoże ci ustalić zarówno swój zakres 4-betowania, a także to, ile blefów powinno się w nim znaleźć. Jeżeli 4-betujesz z ręką lepszą niż zakres kontynuacyjny rywala, to 4-betujesz dla wartości. Jeżeli 4-betujesz z ręką gorszą niż zakres kontynuacyjny rywala, 4-betujesz w formie blefu.
Załóżmy, że rywal 3-betuje z bardzo wąskim, spolaryzowanym zakresem zawierającym QQ+ i AK dla wartości, a A2s-A5s w formie blefów. Dlatego też, jeżeli zrobisz open-raise z TT lub JJ, to co zrobisz, gdy fold nie wchodzi w grę: call czy 4-bet?
W tej sytuacji 4-betowanie nie ma żadnych plusów, ponieważ Villain pozostanie w rozdaniu jedynie z zakresem lepszym od twojego (QQ+ i AK), ponieważ spokojnie będzie w stanie spasować swoje niskie asy na 4-bet.
Dlatego też kluczowym aspektem 4-betowania jest analiza tego, czy twój 4-bet zatrzyma w rozdaniu gorsze ręce. Tylko w ten sposób takie zagranie będzie +EV.
4-betowanie: pozycja graczy
Pozycja aktywnych graczy w rozdaniu z pewnością odgrywa znamienną rolę w zakresach 4-betowania. Na przykład, jeśli ktoś 3-betuje raisera z UTG, jego zakres powinien być o wiele bardziej tight niż zwykle, ponieważ UTG to pozycja, z której zakres otwarcia powinien być najbardziej tight. W takiej sytuacji 4-betujący gracz powinien mieć zakres składający się z wartościowych rąk z minimalną liczbą blefów. Lub w ogóle bez blefów.
Z drugiej strony, jeżeli otwarcie pochodzi z buttona (a więc pozycji, z której otwiera się z 35-100% rąk), a 3-betem odpowiedział small blind (który może tak grać z szerokim zakresem przeciwko szerokiem otwarciu buttona), zakres 4-betowania również może zawierać szeroki wachlarz rąk.
4-betowanie: strategia exploitatywna kontra zrównoważona
Zrównoważona strategia zakłada posiadanie w każdej sytuacji odpowiedniej liczby blefów w stosunku do value betów. Twój dochód pochodził będzie z błędów rywali.
Exploitatywna strategia zakłada odchodzenie od gry GTO, by zmaksymalizować wygrane. Porzucanie optymalnej strategii oparte jest na odnajdywaniu i wykorzystywaniu słabych tendencji rywali. Style ten jest najpopularniejszy wśród pokerzystów, ponieważ wielu graczy ma jakieś leaki, które można wykorzystać.
4-betując musisz wiedzieć, z której strategii chcesz korzystać. Oto kilka przykładów:
- Jeśli regularny/dobry gracz 3-betuje cię ze standardowym zakresem rąk, powinieneś 4-betować w oparciu o strategię GTO.
- Jeżeli loose-aggressive gracz 3-betuje cię ze zbyt szerokim zakresem rąk, możesz skontrować jego podejście wykorzystując strategię exploitatywną, rozszerzając wartościową część swojego zakresu 4-betowania.
- Jeśli nit 3-betuje cię możesz zawężyć swój wartościowy zakres 4-betowania do AA i KK, sprawdzając z resztą rąk – o ile masz prawidłowe pot odds i implied odds.
- Jeżeli gracz ma wysokie statystyki „3bet%” i „fold to 4bet after 3bet”, możesz dodać do zakresu 4-betowania więcej blefów, ponieważ masz wyższe niż zwykle fold equity.
- Dobra exploitatywna strategia 4-betowania zależy od tego jak często, naszym zdaniem, rywal będzie foldował po 3-betowaniu. Jeżeli liczba ta wyniesie ponad 60%, możesz, a nawet powinieneś, mieć więcej blefów w zakresie 4-betowania. Jeżeli liczba ta wynosi mniej niż 40%, powinieneś raczej 4-betować dla wartości.
Zakresy 4-betowania
Spolaryzowany zakres oznacza, że albo masz bardzo silną rękę, albo blef. Zakres QQ+, AK, A2s-A5s to idealny przykład spolaryzowanego zakresu.
Jego przeciwieństwem jest zakres, w którym jest mniej blefów, ale więcej silnych rąk.
Tworząc zakres 4-betowania i strategię na dane rozdanie, ważne jest, żebyś rozważył obie opcje i wiedział którą z nich wybrać na podstawie tendencji rywala.
4-bet sizing
Standardowy 4-bet to 18-25BB. Którą liczbę z tego zakresu wybierzesz zależy od wielu czynników:
- Rozmiarów stacków
- Rozmiaru otwarcia
- Rozmiaru 3-beta
- Pozycji
- Liczby graczy, którzy sprawdzili otwarcie
- Liczby graczy, którzy sprawdzili 3-bet
Zwykle 4-bet powinien być mniej więcej 2,25 razy większy od 3-beta. Zakładając więc, że Hero otworzył za 3BB, a Villain 3-betował do 10BB, 4-bet powinien wynieść w okolicach 22,5BB.
Pozycja
Nie jest niczym niezwykłym dla graczy, żeby 4-betując po prostu podwoić kwotę 3-beta mając pozycję, a zrobić 4-bet 2,25 razy większy od 3-beta, gdy są bez pozycji. Jest to właściwa strategia, którą można śmiało przyjąć.
Rozmiary stacków all in
Jeżeli kiedykolwiek rozważałbyś 4-bet w rozmiarze 1/3 twojego stacku, to zwykle lepiej jest po prostu wejść all in. Dlaczego?
- Prawie zawsze będziesz musiał sprawdzić 5-bet all in rywala, ponieważ pot odds wyniosą 2 do 1
- Wchodząc all in dostaniesz większe fold equity, co da ci szansę zrealizować całe equity twojej ręki
- Rozmiar stacków po flopie będzie bardzo dziwaczny, gdy rywal zdecyduje się sprawdzić twój 4-bet
Wzięcie pod uwagę dodatkowych callerów
Powinieneś zwykle brać pod uwagę fakt, że twój 4-bet może zostać sprawdzony przez więcej, niż jednego rywala. W takiej sytuacji warto nieco zwiększyć rozmiar niż standardowe x2,25. Czasem jednak już 3-betujący gracz może to zrobić za ciebie. Wtedy standardowy bet sizing wystarczy.
Sizing: blef kontra wartość
Niektórzy gracze 4-betują wykorzystując sizing, którego nigdy by nie użyli, gdyby blefowali. Z tego powodu bardzo łatwo można przeciwko nim grać, ponieważ mają w swoim zakresie tylko silne ręce. Upewnij się więc, że zwracasz uwagę na sizing rywala, żeby móc zauważyć, czy blefuje, czy betuje dla wartości. Strategia ta pomoże ci ukryć siłę swojej ręki i każe rywalowi zgadywać, czy faktycznie masz coś dobrego.
Relatywna wielkość stacków
Zawsze bierz pod uwagę relatywny rozmiar stacków, zarówno w kontekście gry po flopie (stosunek stacków do puli), jak i rozważań na temat sizingu 4-betów. Jeżeli masz stack wielkości 200-300BB, będziesz mógł zrobić większy 4-bet niż zwykle, żeby pozbawić rywala większej ilości equity.
Trzy największe finansowe porażki pokerzystów w 2018 roku
