Stop and go to łatwe do wykonania zagranie polegające na sprawdzeniu podbicia preflop bez pozycji z zamiarem wejścia all in na flopie. Innymi słowy jest to nieco opóźniony w czasie shove. Oto kilka rzeczy, które pojawiły się na 888poker jako te, które musicie wiedzieć o tej strategii, zanim zaczniecie jej używać.
Stop and go można używać w grach cashowych, ale jest to bardziej zagranie turniejowe. Podobnie można wykorzystać je w pulach multiway, ale w takim przypadku jego skuteczność wyraźnie spada z każdym dodatkowym rywalem w grze.
Najczęstszym momentem, gdy pokerzyści korzystają ze strategii stop and go, jest short stack. Mając ok. 10BB można grać w ten sposób na dużej skuteczności, ale poniżej 5BB lepiej wejść od razu przed flopem all in, ponieważ w takim przypadku matematyka nie stoi po naszej stronie i w zasadzie zmusi rywala do sprawdzenia.
Jeżeli zastanawiacie się kiedy jest najlepszy moment na zagranie stop and go, to pojawia się on, gdy jesteście na short stacku, na blindach i macie przeciętną rękę.
Przykład: Blindy wynoszą 1.000/2.000-300. Gracz A (stack 65.500) otwiera za 4.500 z wczesnej pozycji, wszyscy foldują do gracza B, który mając stack 12.500 sprawdza z 97. Na flopie pojawiają się 652 i gracz B wchodzi all in za pozostałe mu 8.000 żetonów. Gracz A folduje. Jedynie sprawdzając preflop gracz B zatrzymał akcję, żeby potem wejść all in. Stąd określenie stop and go.
Po co używać stop and go?
W powyższym przykładzie stop and go było świetnym zagraniem z kilku powodów. Przede wszystkim raise z wczesnej pozycji oznaczał siłę, więc była duża szansa, że rywal miał wysoką parę lub wysokiego asa. Po drugie, 9-7o nie jest wystarczająco dobrą ręką, żeby 3-betować all in, zwłaszcza, gdy jest duża szansa na call ze strony rywala. Po trzecie, gracz B miał już i tak 2.000 żetonów w puli z racji big blinda, więc musiał dopłacić tylko 2.500, żeby zobaczyć flopa.
Gdy gracz B złapie jakikolwiek kontakt z flopem, choćby gutshota do strita na boardzie, który z pewnością nie pasuje rywalowi, to jest to świetny moment, żeby wejść all in.
Gdyby jednak flop wyglądał np. A-K-Q, a więc w sposób faworyzujący zakres rywala, wtedy check-fold będzie lepszym rozwiązaniem. Wiąże się to ze stratą żetonów, ale wciąż pozostałby w turnieju. Gdyby wszedł all in preflop i zostałby sprawdzony, to nie miałby nawet takiej szansy.
Trzeba pamiętać, że stop and go używa się nie mając pozycji, gdy jako pierwsi podejmujemy decyzję na flopie. Gdy rywal będzie wykonywał akcję jako pierwszy, może postawić cię na all inie. Jeżeli złapałeś jakiś kontakt z flopem, to bądź przygotowany na call.
Utrudnij życie rywalom
Piękno stop and go polega na tym, że gracz będący na short stacku jest w stanie wywrzeć dużą presję na posiadaczach większych stacków i postawić ich przed trudną decyzją. To maksymalne wykorzystanie fold equity, którego będąc na short stacku nie ma się zbyt dużo.
Przykład: Blindy wynoszą 500/1.000-100. Gracz A (50.000) jest na środkowej pozycji z AQ i podbija do 2.100. Gracz B (10.000) jest na small blindzie z T9. Jeżeli wejdzie all in, gracz A będzie mógł łatwo sprawdzić.
Jeśli jednak gracz B tylko sprawdzi, a na flopie 456 wejdzie all in, gracz A będzie miał trudną decyzję do podjęcia. Chociaż pot odds będą te same, karty na boardzie zmieniły dynamikę rozdania.
Czy call z zaledwie AQ będzie opłacalny? Flop jest całkowicie niekorzystny dla niego i na pewno lepiej pasuje do zakresu small blinda.
Kiedy zrobić tylko stop?
Gdy jednak złapiesz tak dobry kontakt z flopem, że aż boli (a przynajmniej zaboli rywala), po zatrzymaniu akcji lepiej już nie wykonywać „go”.
Przykład: Mamy 76 w ręku, a na flopie pojawiają się 345. Zamiast wchodzić all in można wybrać check z nadzieją, że rywal postanowi c-betować. Jeśli kontynuowałbyś strategię stop and go, all in mógłby go wystraszyć, co zmniejszyłoby zysk z tego rozdania.
Oczywiście może się zdarzyć, że rywal będzie podejrzliwy i nie uwierzy w siłę twojej ręki wiedząc, że nie będziesz tak grał mając jedynie nutsa. W takim przypadku może sprawdzić all ina, a więc w tej sytuacji może to być dobre zagranie. Jeśli jednak uważasz, że rywal jest takim typem gracza, którego all in wystraszy, to przy takiej ręce i flopie lepiej wybrać check.
Pamiętaj jednak, że zaczynając stop and go musisz być gotowy do jego zrealizowania. Jeżeli nie złapiesz kontaktu z flopem, to wciąż powinieneś wejść all in, jeżeli rywalowi flop też raczej nie pomógł. Nie bój się pociągnąć za spust, gdy jest to konieczne.
Poniżej 5BB możesz zastosować „limp and go”
Ze stackiem poniżej 5BB stop and go traci swoją skuteczność. Pozostaje jednak jeszcze jedna możliwość: limp and go. Mając przyzwoitą rękę, ale praktycznie zerowe fold equity, możesz limpować, by sprawdzić ewentualny raise, lub kontynuować grę na flopie.
Przykład: Blindy wynoszą 2.000/4.000-500. Jesteś na UTG ze stackiem 20.000. Masz AA. Wejście all in jest jak najbardziej w porządku, ale ryzykujesz w ten sposób, że wszyscy spasują i zostaniesz tylko z blindami i ante. Akcję możesz za to wymusić limpując. W ten sposób zachęcasz innych graczy, żeby weszli do puli, co oznacza, że twój potencjalny zysk rośnie. Oczywiście istnieje ryzyko, że twoja silna ręka zostanie pokonana przez o wiele słabszą – zwłaszcza, gdy w puli będzie kilku rywali – ale w tym wypadku zazwyczaj jest to warte ryzyka. A jeśli inny gracz zrobi raise, możesz śmiało już wejść all in.
Pokerowa etykieta. Zasady, których każdy pokerzysta powinien przestrzegać
