Gracze robiący open limp to osoby, dzięki którym zarabiasz grając w pokera. To dzięki nim kręci się ten biznes. Dlatego też za każdym razem, gdy widzisz, że ktoś przed tobą limpował, powinieneś wziąć go na cel i postarać się zabrać mu większość jego stacka. A najlepiej cały. Oto kilka wskazówek jak tego dokonać.
Open limpowanie, a więc sprawdzanie big blinda jako pierwszy gracz wchodzący do puli, praktycznie nigdy nie jest dobrym pomysłem. To słabe, pasywne zagranie, które z miejsca zabiera ci kilka sposobów na wygranie rozdania. Pamiętaj jednak, by nie mylić open limpowania z limpowaniem, gdy przynajmniej jeden z graczy już to zrobił wcześniej w rozdaniu. Takie zagranie ma swoje miejsce w pokerze i może być opłacalne.
Gdy podbijasz preflop, masz kilka możliwości, by wygrać pulę:
- Pozostali gracze przy stole spasują
- Wygrasz na flopie, turnie lub riverze betując przeciwko 1-2 rywalom
- Twoja ręka złapie kontakt z boardem i wygrasz na showdownie
Limpowanie utrudnia kradzież puli na flopie, ponieważ jest duża szansa, że w grze będzie jeszcze kilku innych graczy. Limpowanie nie pozwala ci również reprezentować silnej ręki na niektórych teksturach boardu. Ktoś ma ci uwierzyć, że zrobiłeś open limp, a na flopie A-J-T masz silną rękę? Nie sądzę.
Jedyna prawdziwa szansa, by wygrać rozdanie, które otworzyłeś limpem, to trafić coś na boardzie i mieć lepszy układ na showdownie. Ale nie dość, że trafienie silnego ukłądu nie jest w pokerze łatwe, to jeszcze rywal może być na tyle agresywny, że ze swoją średnią ręką nie wytrwasz do showdownu.
Raise preflop ma jeszcze jeden ważny cel: zmusza graczy za tobą do podjęcia trudniejszych decyzji.
Jak grać przeciwko open limperom?
Jak zwykle w pokerze, optymalna strategia zależy od wielu czynników. W tym przypadku najważniejsze są tendencje rywali i twój rozmiar stacku. Są jednak dwa ogólne podejścia do graczy, którzy robią open limpy.
1. Graj bardziej tight.
Z teoretycznego punktu widzenia ma to największy sens. Gdy gracz otwiera limpem, dużo mówi to o sile jego ręki: „Mam rękę na tyle dobrą, by rozgrywać ją z tej pozycji.” Tak więc poza blindami musisz martwić się o trzeciego gracza, który wiadomo już, że może mieć w miarę solidną rękę.
Jest jednak kilka konkretnych zmiennych, które powinieneś mieć na uwadze, zanim zaczniesz grać bardziej tight przeciwko open limperom:
Limper to silny gracz, który może mieć zrównoważony zakres open limpowania (i zakres limpowania/3-betowania)
- Gracz za tobą ma dużą częstotliwość 3-betowania
- Grasz z short stackiem, co ogranicza twoje umiejętności i przewagę pozycji
- Najczęściej jednak najlepszym podejściem do open limperów jest opcja nr 2.
2. Graj bardziej loose.
Z praktycznego punktu widzenia gra loose jest najlepszym rozwiązaniem, gdy zastanawiamy się jak właściwie potraktować open limperów. Powodem tego jest fakt, że często open limpujący rywal jest po prostu słaby, pasywny i podatny na agresję. I najprawdopodobniej często popełnia błędy. W końcu już open limp jest właśnie takim błędem.
Najważniejsze jednak, że na tym błędzie nie kończą i popełniają je dalej już po flopie, co pozwala nam zarobić na nich, gdy już uda nam się ich wyizolować. Limperzy rzadko postawią cię w trudnej sytuacji, dzięki czemu będziesz w stanie wygrać przeciwko nim pule, których teoretycznie wygrać nie powinieneś.
Musisz więc szukać okazji, by grać przeciwko tym pasywnym rywalom. A zmuszenie limpera, by sprawdził twój raise preflop, gdy nie ma pozycji, ale ma słaby zakres, to jedna z najbardziej opłacalnych sytuacji w pokerze. Jest jednak jeszcze kilka czynników, które wspierają grę loose przeciwko limperom:
- Otwierający limpem gracz rzadko gra limp/3-bet
- Grasz z deep stackiem, co pozwala ci zrealizować equity przeciwko rywalowi
- Gracze za tobą są tight, co zmniejsza szansę, że będą 3-betowali
Jeśli chodzi o bet sizing, to musisz znaleźć ten idealny rozmiar, który postawi najsłabszą rękę jego zakresu w najtrudniejszym położeniu. Nie marnuj okazji, gdy te się pojawią. Izoluj open limperów i dawaj im popalić dopóki nie dadzą ci powodu myśleć, że ich gra wcale nie jest taka słaba. Niektórzy nigdy nie zdobędą się na żaden opór – o ile nie trafią naprawdę dobrej ręki, ale będzie to miało miejsce zbyt rzadko, żebyś miał przestać.
10 wskazówek, by zniszczyć open limperów
1. Grając online zrób raise do 3BB+1BB za każdego limpera. W grze live zwiększ rozmiar do 4BB+1BB. Ten rozmiar standardowo najlepiej się sprawdza. Jest na tyle duży, by zniechęcić kolejnych graczy do calla, ponieważ daje im niekorzystne pot odds, ale zarazem jest na tyle niewielki, że limper powinien sprawdzić.
Pamiętaj jednak, że zawsze powinieneś robić poprawki do swojej gry, by zmaksymalizować wartość przeciwko słabym rywalom. Tak więc gdy grasz live i rywal natychmiast sprawdza twoje podbicia do 5BB, to spróbuj zagrać za 6BB, potem za 7BB… Gdy zacznie foldować, wróć do najwyższego poziomu, na którym sprawdzał, i zostań na nim. Dzięki temu będziesz mógł obejrzeć flopa z najsilniejszym zakresem w największej możliwej puli.
2. Jeżeli rywal limpuje z silnym zakresem, zacieśnij swój zakres izolowania go. Niestety nie wszyscy limperzy są tacy sami. Niektórzy grają w ten sposób z 40%+ rąk startowych, a inni tylko z 20%+. Nie ma więc w tym nic dziwnego, że musisz swoją grę dopasować indywidualnie do każdego z nich. Ponieważ twój iso-raise zwykle nie jest robiony jako blef, ponieważ limperzy to najczęściej calling stations, musisz robić to z zakresem mającym 51% equity przeciwko zakresowi, z którym rywal gra limp/call. Dlatego grając przeciwko komuś, kto ma silniejszy zakres, sam musisz grać przeciwko niemu z mniejszą liczbą rąk.
3. Jeżeli limper ma 40BB lub mniej, nie izoluj go z niskimi parami. Zwykle jest to dobre zagranie, ale jeżeli rywal ma stack poniżej 40BB, SPR na flopie spada z 8-12 do 5 lub mniej. O ile jest to dobra inwestycja, gdy masz wysokie pary lub szanse na ich złapanie, o tyle niskie pary na ręku są na flopie w najlepszym wypadku średnią parą. Preflop możesz z nimi co najwyżej limpować i rozważyć fold, gdy gracze za tobą są agresywni.
4. Jeżeli gracz za tobą lubi 3-betować, iso-raise rób tylko z tight zakresem. Czasem będziesz przy stole, przy którym regularni gracze mogą pomyśleć (i często będą mieli rację), że izolujesz limperów ze zbyt szerokim zakresem. Zaczną cię wtedy często 3-betować. Jeżeli faktycznie masz wtedy zbyt szeroki zakres, musisz wybrać jedną z dwóch opcji: 4-betować dla wartości z odpowiednią liczbą blefów lub zacieśnić swój zakres.
Oba rozwiązania są dobre, ale 4-betowanie jest krokiem obarczonym większym ryzykiem i ułatwiającym popełnianie większej liczby kosztownych błędów. Natomiast izolowanie z tight zakresem nie tylko pozwoli ci obniżyć wariancję, ale też może być bardziej +EV – o ile rywal szybko nie zorientuje się co robisz.
5. Będąc na blindach izoluj z tight zakresem. Gra bez pozycji nigdy nie jest prosta. Dlatego też będąc na blindach lepiej jest zacieśnić swój zakres izolowania, niż wystawiać się na niekorzystne sytuacje. Pamiętaj, że open limper jest zwykle bardzo nieprzewidywalnym typem calling station. Blefowanie przeciwko niemu rzadko jest opłacalne, dlatego potrzebujesz rąk, które dadzą ci na flopie silną parę lub silny draw. Nie mając pozycji prawie zawsze tight is right.
6. Gdy rywal gra limp/3-bet, uwierz w jego silny zakres. Jeżeli grałeś wystarczająco dużo w pokera live, to wiesz, że są gracze, którzy limpują z AA/KK/QQ, żeby potem 3-betować. Rzadziej, ale zdarza się to też online. Gdy pokerzysta limpuje, robi to zwykle dlatego, że uważa swoją rękę za słabą, żeby zrobić raise, lub też próbuje zastawić pułapkę z premium ręką. Czasem zdarzy się, że w ten sposób blefują, ale to bardzo rzadka sytuacja. Możesz więc śmiało założyć, że w takiej sytuacji rywal zawsze ma silną rękę.
7. Rób mniejsze bety z blefami i większe z value betami na flopie. Przeciwko rekreacyjnym graczom równoważenie bet sizingu mija się z celem. Oni nie patrzą na takie rzeczy, a ich zakresy nie są elastyczne, dlatego foldować będą tak samo na c-bet za połowę puli, jak i na blef za 2/3 puli. Widać więc, że blefując przeciwko nim lepiej będzie używać mniejszych rozmiarów, by ograniczyć swoje ewentualne straty.
Z drugiej strony możesz śmiało robić duże bety, gdy masz silną rękę, ponieważ jeżeli rywal ma spasować, to zrobi to tak czy inaczej, a jeżeli chce sprawdzić, to nie przestraszy go nawet większy niż zwykle bet. A dzięki temu możesz wydobyć większą wartość ze swoich silniejszych układów.
8. Na flopie i turnie betuj dla wartości ze słabszymi niż zwykle rękami. Open limperzy to najczęściej calling stations, dlatego za próbę skompletowania drawa zapłacą zwykle więcej, niż zrobiłby to dobry gracz. Nie patrzą na pot odds i przeceniają swoje implied odds, przez co są skłonni sprawdzić duże bety w nadziei na złapanie strita, koloru lub drugiej pary. Dlatego też thin vale bety na flopie i turnie mogą zwiększyć twoje wygrane przeciwko takim rywalom.
9. Jeżeli chcesz blefować na flopie, to nie ponawiaj próby na turnie. Rekreacyjni gracze foldują częściej na flopie, niż na turnie. Ponieważ grają preflop z szerokim zakresem, często mijają się z flopem i rezygnują z dalszej gry, gdy rywal betuje. Jednak jeżeli są już na turnie, to oznacza, że mają parę, z którą nie chcą się rozstać lub draw, który mocno mają nadzieję skompletować, dlatego o wiele rzadziej foldują na turnie.
Z tego powodu możesz próbować wyblefować takiego rywala na flopie, ale nie odpalać drugiej beczki na turnie, jeżeli pierwszy strzał został sprawdzony. Pamiętaj jednak, że jest jedna sytuacja, w której słabi gracze foldują częściej niż powinni – nawet na turnie: gdy spada budząca strach karta, np. kompletująca kolor, którego oni nie mają.
10. Częściej folduj przeciwko podbiciom twojego c-beta.
Open limperzy ogólnie grają pasywnie i uwielbiają sprawdzać z drawami. Nawet, jeżeli board jest suchy, pamiętaj, że ci gracze rozgrywają o wiele więcej rąk, niż sam byś to zrobił. Oznacza to, że mogą mieć dwie pary, których byś się nie spodziewał. Nie ma jednak tego złego, ponieważ zazwyczaj taki układ sygnalizują agresywną grą, co przejawia się np. przebiciem twojego c-beta. Zachowaj wtedy szczególną ostrożność.